മതം എന്തിന്? ഏത്?

നാമെല്ലാവരും മനുഷ്യരാണല്ലോ. 'ഭൌമവിതാനത്തിൽ കാണുന്ന ഏതൊരു ജീവിയിൽ നിന്നും ഭിന്നമായി 'ബുദ്ധിശക്തി"യാൽ അനു ഗ്രഹീതനായ ജീവിയാണ് മനുഷ്യൻ' എന്നാണ് ജീവശാസ്ത്ര ഗ്രന്ഥിങ്ങളിൽ സാധാരണയായി മനുഷ്യനെ പരിചയപ്പെടുത്താറുള്ളത്. എന്നാൽ എന്താണ് മനുഷ്യൻ? അവൻ എങ്ങനെ ഉണ്ടായി? എന്തിന്, എവിടെ നിന്ന്, എങ്ങാട്ട് പോകുന്നു? ശാസ്ത്രലോകം പലവുരു ചോദിക്കുകയും പ്രതിവചിക്കുകയും ചെയ്തിട്ടും കിട്ടിയ ഉത്തരങ്ങളെല്ലാം അവ്യക്തങ്ങളും സൂക്ഷ്മതയില്ലാത്തവയും ആണ്. ഈ ചോദ്യം നമുക്കൊന്നു കൂടെ ആവർത്തിച്ചു കൂടെ?



മനുഷ്യൻ ഒരു മഹാത്ഭുതമാണ്. ഭൗതികമായി നോക്കുമ്പോൾ ശരീരം, മനസ്സ്, ആത്മാവ് എന്നീ മൂന്നു ഘടകങ്ങളുടെ സംഘാതമാണ് “മനുഷ്യൻ' എന്ന ലളിതമായ ഉത്തരത്തിൽ നിന്നു തുടങ്ങാം. മനുഷ്യ ശരീരത്തിന്റെ സുഭദ്രവും കിറുകൃത്യവുമായ നിർമ്മിതിയും അതിസൂക്ഷ്മവും നിഗൂഢവുമായ ഘടനയും നമ്മെ തൊട്ടുണർത്തുന്നതാണ്. അതിസങ്കീർണമായ ഒരു മഹായന്ത്രത്തോട് നമുക്കതിനെ തുലനപ്പെടുത്താം, ഇതിനകത്തു പ്രവർത്തിക്കുന്ന മെക്കാനിസത്തിന്റെ ഭൗതികമായ പരാവർത്തനം എങ്ങനെയായിരിക്കുമെന്നു ഊഹിക്കാമോ? "മനുഷ്യ ശരീരത്തിനു സമാന്തരമായ ഒരു ഫാക്ടറി ഉണ്ടാക്കുകയാണെങ്കിൽ അതിനു നാലു സ്ക്വയർ മൈലുകൾ ഭൂമി വേണം, നൂറു സ്ക്വയർ മൈലുകൾ വരെയെത്തുന്ന ശബ്ദശല്യം അതുണ്ടാക്കും." (പി.എൻ. ദാസ്, വ്യാധിയും സമാധിയും-ലേഖനം) ഏകദേശം 5 കോടി സെല്ലുകളുള്ള ഒരു മഹാനഗരമാണ് മനുഷ്യൻ, ഈ മഹാനഗരം മുഴുവൻ നിശബ്ദമായി കാര്യക്ഷമതയോടെ പ്രവർത്തിക്കുന്നത്. മഹാത്ഭുതം തന്നെ.


മനുഷ്യസൃഷ്ടിപ്പ് മണ്ണിൽ നിന്നാണ്' എന്നും, 'ജലത്താലാണ് സൃഷ്ടി' എന്നും ഇസ്ലാം പറയുന്നുണ്ട് (ഖുർആൻ 1/61, 21/10 എന്നി കാണുക.) ഈ പ്രസ്താവങ്ങളെ ആധുനിക ശാസ്ത്രലോകം സാക്ഷ്യപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്യുന്നു. ഡോ. സി.എൻ. പരമേശ്വരനെ വായിക്കാം "മണ്ണിൽ കാണുന്ന രാസമൂലകങ്ങളെ കൊണ്ടാക്കെ തന്നെയാണ് മനുഷ്യശരീരം സൃഷ്ടിക്കപ്പെട്ടിട്ടുള്ളത്. മണ്ണിൽ കാണാത്ത ഒരൊറ്റ മൂലകവും മനുഷ്യശരീരത്തിൽ കാണില്ല. എന്നാൽ മണ്ണിലുള്ള എല്ലാ മൂലകങ്ങളും ശരീരത്തിൽ കണ്ടെന്നു വരില്ല. ഏകദേശം 20 മൂലകങ്ങളെ കൊണ്ടാണ് ശരീരം ഉണ്ടാക്കപ്പെട്ടിട്ടുള്ളത്. ഏറ്റവും പ്രധാനപ്പെട്ടവ കാർബൺ, ഓക്സിജൻ, ഹൈഡ്രജൻ, നൈടജൻ, ഫോസ്ഫറസ് എന്നിവയാണ്. മൂലകങ്ങളുടെ ഈ തുച്ഛസംഖ്യ പക്ഷെ, ആയിരക്കണക്കിനു അതിസങ്കീർണങ്ങളായ രാസപദാർത്ഥങ്ങൾക്കു ജന്മം നൽകുന്നു. എന്നാൽ ശരീരത്തിൽ ഏറ്റവും അധികമുള്ളത് വെള്ളമാണ് - 50-60 ശതമാനത്തോളം. നാം ജനിക്കുന്ന സമയത്ത് നമ്മുടെ ശരീരത്തിന്റെ 75 ശതമാനവും വെള്ളമായിരുന്നു. ശരീരത്തിലെ ഏറ്റവും പ്രധാനപ്പെട്ട അവയവമായ തലച്ചോറിന്റെ 85 ശതമാനവും വെള്ളമാണ്. രക്തത്തിന്റെ 80 ശതമാനവും.” (മനുഷ്യ ശരീരം മഹാത്ഭുതം, പേ: 9). “നല്ല ഉറപ്പും കടുപ്പവുമുള്ളതാണെങ്കിലും എല്ലിൽ 25 ശതമാനവും വെള്ളമാണ്.'' (അതേ പുസ്തകം, പേ: 26).


മനുഷ്യന്റെ ശരീരഘടന ഏറെ വിശകലനമർഹിക്കുന്ന ഒന്നാണ്. 2004 ജൂലൈയിലെ ഔദ്യോഗിക കണക്കെടുപ്പിൽ രേഖപ്പെടുത്തപ്പെട്ടതു പ്രകാരം ലോകത്ത് 637,91,57,361 മനുഷ്യരുണ്ട്. ഇപ്പോൾ അത് 640 കോടിയെ കവച്ചുവെച്ചിരിക്കും. ഈ 640 കോടി മനുഷ്യരും ഒരേ ഭൂമിയിൽ, ഒരേ സൂര്യനിൽ നിന്നു ഊർജ്ജം സ്വീകരിച്ചും ഒരേ വെള്ളം പാനം ചെയ്തും തന്നെയാണ് ജീവിക്കുന്നത്. എന്നാൽ, ഇവരിൽ ആർക്കെങ്കിലും വേറെയൊരാളുടെ അതേ മുഖഛായയുണ്ടോ? സാധാരണ ഗതിയിൽ 20 സെ.മീ അധികം വ്യാസമില്ലാത്തതാണല്ലോ നമ്മുടെ മുഖം. എന്നിട്ടും ഒരാളുടേത് മറ്റൊരാളുടേതിൽ നിന്ന് പൂർണമായി വ്യത്യാസപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു! അതോടൊപ്പം തന്നെ ഭൂമിശാസ്ത്രപരമായ സാമ്യതയുള്ള ചില പ്രത്യേക സ്ഥലങ്ങളിലെ മനുഷ്യർ തമ്മിൽ നിർവചിക്കാനാവാത്ത ഒരു തരം സാമ്യതയും കാണാം! ലോകത്ത് ഏറ്റവും കൂടുതൽ ആളുകൾ ഒരേ സ്ഥലത്ത് സംഗമിക്കുന്ന സന്ദർഭങ്ങളിലൊന്നാണല്ലൊ ഹജ്ജ് സമയം. അവിടെവെച്ച്, അനേകകോടി ജനങ്ങൾക്കിടയിൽ ഒരു മലയാളിയെ നിങ്ങൾ കാണുന്നുവെന്നു സങ്കൽപിക്കുക. യാതൊരുവിധ മുൻപരിചയവും ഇല്ലെങ്കിലും "ഞാന്‍ മലയാളിയാണ്' എന്നു അയാളുടെ മുഖഭാവം വിളിച്ചു പറയുന്നത് നിങ്ങൾക്ക് നിഷ്പ്രയാസം ഗ്രഹിക്കാനാവും. അതെന്തുകൊണ്ടാണ്? അയാളെപ്പോലെ, നമ്മെപ്പോലെ മറ്റൊരാളും ഇല്ല, അതുകൊണ്ടു തന്നെ. ചില ബാല മാസികകളിൽ ശ്രദ്ധേയരായ ഏതെങ്കിലും വ്യക്തികളുടെ മുഖത്തിന്റെ ഏതെങ്കിലുമൊരു ഭാഗം, ഉദാഹരണത്തിനു നെറ്റിത്തടം, മാത്രം പ്രദർശി പ്പിക്കുകയും "തിരിച്ചറിയാമോ?' എന്നു ചോദിക്കുകയും ചെയ്യുമ്പോൾ കൃത്യമായ പ്രത്യുത്തരം ഉണ്ടാവുകയും ചെയ്യുന്നതിന്റെ സാംഗത്യവും മറ്റൊന്നല്ല.


നമ്മുടെ, അല്ല ലോകത്തെല്ലായിടത്തുമുള്ള പോലീസ് ഡിപ്പാർട്ടുമെന്റും ഡിറ്റക്ടീവുകളും കുറ്റവാളികളെ കണ്ടെത്താൻ ഫലപ്രദമായി ഉപയോഗപ്പെടുത്താറുള്ള മാർഗങ്ങളിൽ ചിലതാണ് ഡോഗ് സ്ക്വാഡും, ഫോറൻസിക് പരിശോധനയും. ഓരോ മനുഷ്യന്റെ ശരീരത്തിനും ഒരു പ്രത്യേക ഗന്ധമുണ്ട്. 640 കോടി മനുഷ്യർക്ക് 640 കോടി തരത്തിലുള്ള ഗന്ധങ്ങൾ! പരിശീലനം സിദ്ധിച്ച നായ കുറ്റവാളിയുടെ ഗന്ധം വേറിട്ടു മനസ്സിലാക്കുകയും തിരിച്ചറിയുകയും ചെയ്യുന്നു.

അതേ പ്രകാരമാണ്, മനുഷ്യന്റെ വിരലടയാളവും. മരിച്ചുപോയ കോടാനുകോടി പേർ, ജീവിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന 640 കോടി ആളുകൾ, ഇനിയും ജനിക്കാനിരിക്കുന്ന അനന്തകോടി മനുഷ്യർ, ഇവരിൽ ഒരാൾക്കുപോലും മറ്റൊരാളുടേതിനു തുല്യമായ വിരലടയാളം ഇല്ല! ഈ ശാസ്ത്ര നിഗമനമാണ് ഫോറൻസിക് ഡിപ്പാർട്ട്മെന്റുകളെ നില നിറുത്തുന്നത്. ഖുർആനിൽ അല്ലാഹു ഇങ്ങനെ പറയുന്നു: “മനു ഷ്യന്റെ വിരൽക്കൊടി പോലും കൃത്യമായി നിർമ്മിക്കാൻ കഴിയുന്നവ നല്ലോ നാം” (ആശയം, അൽഖിയാമ: 4)

ഇങ്ങനെ, മനുഷ്യ ശരീരത്തിലെ ഏത് അവയവവും വളരെ ശാസ്ത്രീയവും ആസൂത്രിതവും യുക്തിസഹവുമായാണ് ഇതിന്റെ സൃഷ്ടികർമ്മം ഉണ്ടായത് എന്നു അസന്ദിഗ്ദമായി വിളംബരപ്പെടുത്തുന്നു. അപ്പോൾ മറ്റൊരു ചോദ്യം, ഇത്രയധികം സുഭദ്രവും സമഗ്രവുമായി സംവിധാനിക്കപ്പെട്ട ഈ ശരീരം ഒരുനാൾ ജീവനറ്റ് മണ്ണിൽ വീഴുകയും പുഴുക്കൾ ചീഞ്ഞളിഞ്ഞും ജീർണ്ണിച്ച് ഇല്ലാതാവുകയും ചെയ്യുന്നത് മാത്രമാണോ? തീർച്ചയായും, ആയിരിക്കാൻ സാധ്യതയില്ല. എങ്കിൽ എന്താണ് ജീവിതം? അതിന്റെ ദിശയും ദശയും നിർണ്ണയിക്കുന്ന ആരാണ്? എന്താണ്?

എങ്ങനെ ജീവിക്കണം?


ഈ ചോദ്യത്തിനു നമുക്കിടയിൽ നിലനിൽക്കുന്നതും നില നിന്നിരുന്നതുമായ വ്യത്യസ്ത ദർശനങ്ങളും ദാർശനികരും പുലർത്തിയിരുന്ന പുലർത്തുന്ന സമീപനങ്ങൾ നമുക്ക് അറിവുള്ളതാണല്ലോ. ഒരു തരത്തിലുള്ള നിയന്ത്രണങ്ങളുമില്ലാതെ, പൂർണ സ്വാതന്ത്യത്തോടെ ആനന്ദിച്ചുല്ലസിക്കുവാനുള്ളതാണ് ജീവിതമെന്ന ഭൗതിക വീക്ഷണത്തിനാണ് ഇന്നു പ്രാമുഖ്യമുള്ളത്. “തിന്നുക, കുടിക്കുക, രസിക്കുക, രമിക്കുക” എന്ന എപ്പിക്ക്യൂറിയന്‍ തിയറി ജീവിതശൈലിയായി അനുവർത്തിക്കപ്പെടുന്നു. മൃഗങ്ങളെപ്പോലെ ഉല്ലസിക്കാനും നിയന്ത്രണങ്ങളില്ലാതെ ലൈംഗിക ബന്ധങ്ങളിലേർപ്പെടാനും സാധിച്ചാൽ ജീവിതത്തിനു സൗന്ദര്യം വരുമെന്നു കരുതുന്നവർ ഈ ഉത്തരാധുനിക ചുറ്റുപാടിലും തീരെ കുറവല്ല. ഇഷ്ടമുള്ളത് ആഹരിക്കുക, തോന്നുമ്പോലെ ഭോഗിക്കുകയും ചെയ്യുകയെന്ന ശാരീരികാവശ്യ ങ്ങൾ നിർവ്വഹിക്കുന്നതു മാത്രമാണോ ജീവിതം? എങ്കിൽ നമ്മെക്കാൾ ഫലപ്രദമായി അവ നിർവ്വഹിക്കാൻ കഴിവുള്ള എത്രയോ ജീവികൾ ജന്തുലോകത്തുണ്ട്.നല്ല ഉദാഹരണമാണ് പുൽച്ചാടി. സ്വന്തം ഉടലിന്റെ വലിപ്പത്തിന്റെ ഇരുന്നൂറ് ഇരട്ടിയിലധികം ദൂരേയ്ക്ക് ചാടാൻ ഈ കൊച്ചു വിരുതനു കഴിയും. ആ രീതിയിൽ ഒരു മനുഷ്യൻ ചാടുകയാണെങ്കിൽ കുറഞ്ഞത് നാന്നൂറ് മീറ്റർ ദൂരമെങ്കിലും ചാടേണ്ടിവരും! ഒരു തുമ്പിയേക്കാൾ മതിമറന്നു ഉല്ലസിക്കാൻ മനുഷ്യന് സാധിക്കുമോ? നിന്നിടത്തു നിന്ന് മുന്നോട്ടും പിറകോട്ടും മേൽപോട്ടും കീഴ്പോട്ടും ചാടാന്‍ ഈ ജീവിക്കാകും, ഈ അഭ്യാസങ്ങൾ ചെയ്യുമ്പോൾ വായുവിലുണ്ടാകുന്ന അസ്ഥിര പ്രവാഹങ്ങളുടെ മർദ്ധഭേദങ്ങളിൽ പെട്ട് ചിറകുകള്‍ എങ്ങനെ തകർന്നു പോകാതെ നിൽക്കുന്നു എന്നത് നമ്മെ ആശ്ചര്യപ്പെടുത്തുന്നതാണ്. പതിനൊന്ന് കിലോമീറ്ററിലധികം അകലെ നിൽക്കുന്ന പുരുഷ പൂമ്പാറ്റയെ വശീകരിക്കാൻ സ്വന്തം ശരീരത്തിന്റെ ഗന്ധം മാത്രമാണ് പെൺനിശാശലഭം പ്രയോജനപ്പെടുത്തുന്നത്. അതിലോലമായ ശരീരമാണല്ലോ പൂമ്പാറ്റയ്ക്കുള്ളത്. എത്രതന്നെ വലിയ വ്യതിയാനം അന്തരീക്ഷത്തിലുണ്ടായാലും ജീവപായം വരാതെ പ്രതിരോധിച്ചു നിൽക്കാനുള്ള കഴിവ് പൂമ്പാറ്റയ്ക്കുണ്ട്. “ഒരു പൂമ്പാറ്റയെ ഒരു കുപ്പിയിലടച്ചിട്ടശേഷം വായു കുപ്പിയിൽ നിന്ന് നീക്കിക്കളയുക. അൽപ സമയത്തിനു ശേഷം വായു പെട്ടെന്ന് ഉള്ളിലേക്കു കടത്തിവിടുക. ഈ പരീക്ഷണത്തിൽ ആദ്യം വായുമർദ്ധം ശൂന്യമാവുകയും പിന്നീട് അന്തരീക്ഷ തുല്യമായി വർദ്ധിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. പക്ഷെ ഈ മാറ്റം പൂമ്പാറ്റയ്ക്കു യാതൊരു കോട്ടവും വരുത്തുന്നില്ല.” (ഡോ. സി.പി. മേനോൻ. മനുഷ്യപ്രകൃതി. പേ: 24).

ഒരു വൻകരയുടെ ഒരറ്റം മുതൽ മറ്റേ അറ്റം വരെ പറന്നെത്താനുള്ള അപാരമായ സഞ്ചാര ശേഷിയുള്ള ചിത്രശലഭങ്ങളുണ്ട്, വടക്കെ അമേരിക്കയിൽ. ജലലായനിയിൽ മൂന്നു ലക്ഷത്തിലൊരംശമെങ്കിലും പഞ്ചസാര കലർന്നിട്ടുണ്ടെങ്കിൽ അതു കണ്ടെത്താൻ പൂമ്പാറ്റയ്ക്ക സാധിക്കും! “തങ്ങളെ പിടികൂടാൻ വരുന്ന നരച്ചീറുകൾ പുറപ്പെടുവി ക്കുന്ന അധിസ്വന തരംഗങ്ങളെ വികലമാക്കുന്ന ശബ്ദവീചികൾ ഉത്പാദിപ്പിച്ച് രക്ഷപ്പെടാനും ഈ ശലഭങ്ങൾക്കു സാധിക്കും.” (Ibid, Page: 24)

അതിനിഗൂഢമായ നിർമ്മാണ വൈദഗ്ദ്യത്തിന്റെ മികച്ച ഉദാഹരണമാണ് തേനീച്ചയുടെ കൂട്. വ്യത്യസ്ത വലിപ്പത്തിലും സ്റ്റൈലി ലുള്ള വിവിധ അറകളോടു കൂടിയ ഇങ്ങനെയൊരു കൂട് നിർമ്മിക്കുക ഏറ്റവും നിപുണനായ ഒരു എഞ്ചിനീയർക്കു പോലും സാധിക്കില്ല. ഏറ്റവും പരിഷ്കൃതരായ ഒരു നാഗരിക സമൂഹത്തിൽ നില നിൽക്കുന്നതിനേക്കാൾ ആസൂത്രിതമാണ് തേനീച്ചകൾക്കിടയിലെ ജോലി വിഭജനം! തേനീച്ചയുടെ മറ്റൊരു പ്രത്യേകത അതിനു ദിശയറിയാൻ പ്രകാശം ആവശ്യമില്ലെന്നതാണ്. വിടർന്നു നിൽക്കുന്ന പുഷ്പത്തിന്റെ അരികിൽ നിൽക്കുമ്പോഴും അതെപ്പോഴാണ് ഏറ്റവും കൂടുതൽ തേൻ ചുരത്തുകയെന്നു, നിങ്ങൾക്ക് ഒരുപക്ഷെ, സസ്യശാസ്ത്രജ്ഞനാണെങ്കിൽ പോലും അറിയില്ല. ഇക്കാര്യത്തിൽ അതിവിദഗ്ദരാണ് തേനീച്ചകൾ.
കൂടു നിർമ്മാണത്തെ കുറിച്ച് പറയുമ്പോൾ പ്രത്യേക പരാമർശം അർഹിക്കുന്നതാണ് ചിതൽ പുറ്റുകൾ, ചില ചിതൽ പുറ്റുകൾക്ക് 25 അടിയിലധികം വരെ ഉയരമുണ്ടാകാറുണ്ട്. ഒരു ചിതലിന്റെയും അതു നിര്‍മ്മിക്കുന്ന പുറ്റിന്റെയും വലിപ്പം താരതമ്യം ചെയ്ത് അതിനു ആനുപാതികമായി മനുഷ്യൻ ഒരു വീട് നിർമ്മിക്കുകയാണെങ്കിൽ എങ്ങനെയായിരിക്കും? തീർച്ചയായും, 1000 നിലകളെങ്കിലും അതിനു ഉയരമുണ്ടാകും!
സോവിയറ്റ് ശാസ്ത്ര അക്കാദമി അംഗമായ ഡോക്ടർ അല്ക്സാണ്ടർ ഗോർബോവ്സ്കിയിൽ നിന്നു അലി ജാ അലി ഇസ്സത്ത് ബെഗോവിച്ച് തന്റെ Islam between East and West എന്ന ഗ്രന്ഥത്തിൽ ഇങ്ങനെ ഉദ്ധരിക്കുന്നുണ്ട്. “അനേകായിരം ചിതലുകൾ സഹകരിച്ചാണ് വൻ പുറ്റുണ്ടാകുന്നത്. പണി പൂർത്തിയായ "പുറ്റുകുന്ന് സങ്കീർണമായ നിർമ്മാണമാണ്. അത് ആറിലധികം ചതുരശ്ര നാഴിക വിസ്തീർണമുണ്ടാകും. അവയ്ക്ക് ഇടനാഴികളുണ്ട്. വിറകുകൾ വെക്കാനും പ്രത്യേകമായ അറകളും ഉണ്ടാകും. - ഒരു പരീക്ഷണത്തിൽ നിർമ്മാണമാരംഭിച്ച ഒരു പുറ്റുകുന്ന് ശാസ്ത്രജ്ഞന്മാർ രണ്ടായി പകുത്തു. അതിനാൽ ചിതൽക്കൂട്ടം സമ്പൂർണ്ണമായി രണ്ടായി വേർപിരിഞ്ഞു പോയി. ഇങ്ങനെ ചെയ്തിട്ടും നിർമ്മാണത്തിനു ഊനം തട്ടിയില്ല. വേർപ്പെട്ട രണ്ട് വിഭാഗം ചിതലുകളും നിർമ്മാണം വിജയകരമായി തുടർന്നു. നടപ്പാതകളും ഇടനാഴികളും മുറികളും കലവറകളും ഇരുഭാഗത്തും ഒരേ രീതിയിൽ നിർമ്മി ക്കുകയും ചെയ്തു. ഈ രണ്ട് കുന്നിനെയും ബന്ധിപ്പിക്കുകയും ചെയ്തിരുന്നു.” ("ഇസ്ലാം രാജമാർഗം' എന്ന വിവർത്തനത്തിൽ നിന്ന്. പേജ്: 62)
സഹജവാസനകളിൽ എത്രതന്നെ മുൻപന്തിയിലാണെങ്കിലും ജന്മസിദ്ധമായ പരിധികളും പരിമിതികളും ഉല്ലംഘിക്കാൻ മനുഷ്യനൊഴികെ ജീവജാലങ്ങളിൽ ആർക്കും കഴിയില്ല. ആയിരം കൊല്ലം മുമ്പ് തേനീച്ചകൾ ഉപയോഗപ്പെടുത്തിയിരുന്ന അതേ ശൈലിയിൽ തന്നെയാണ് ഇപ്പോഴും അവ തേൻ ശേഖരിക്കുന്നത്. രണ്ട് ജനറേഷനുകൾക്ക് മുമ്പ് ഇര തേടാൻ അവലംബിച്ചിരുന്ന അതേ മാർഗം തന്നെയാണ് ഇപ്പോഴത്തെ കടുവകളും സിംഹങ്ങളും തുടരുന്നത്. എന്നാല്‍ ഇങ്ങനെയൊന്നുമല്ല മനുഷ്യൻ. സഹസ്രാബ്ദങ്ങളുടെ മാറ്റം അവന്‍റെ നാഗരികതയിലും സാംസ്കാരിക പരിസരത്തും വരുത്തിയിട്ടുള്ള മാറ്റങ്ങൾ ചെറുതൊന്നുമല്ല. പത്തൊമ്പതാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ ആദ്യത്തിൽ ജീവിച്ചിരുന്ന ഒരു വ്യക്തി പുനർജനിച്ച് 21-ാം നൂറ്റാണ്ടിലെ അധുനാതന പരിസരത്ത് എത്തിപ്പെട്ടാൽ എന്തായിരിക്കും സ്ഥിതി? അവന്‍റെ “ആദ്യ" കാലത്ത് മറ്റൊരാൾക്ക് സന്ദേശമെത്തിക്കണമെങ്കിൽ ദിവസങ്ങളോളം കുതിരപ്പുറത്തോ, കാളവണ്ടിയിലോ - നാഗരപ്രദേശങ്ങളിലാണെങ്കിൽ വേഗം കുറഞ്ഞ ഡീസൽ വണ്ടികളിലോ - യാത്ര ചെയ്യുകയും ആളെ കണ്ടെത്തുകയും വേണമായിരുന്നു. ഇന്നിപ്പോൾ പോക്കറ്റിലുള്ള മൊബൈൽ ഫോണിൽ സംസാരിക്കുന്നവരുടെ മുഖങ്ങൾ പോലും - അവരെത്ര നോട്ടിക് മൈലുകൾക്ക് അപ്പുറത്താണെങ്കിലും കാണാൻ കഴിയുന്നു. പത്തൊമ്പതാം നൂറ്റാണ്ടിലെ സാഹചര്യം പോലും കാണാനില്ലാതെ മാനുഷിക ജീവിത പരിസരം അമ്പേ മാറിയിരിക്കുന്നു.
പക്ഷി പറക്കുന്നതു കണ്ട് അത്ഭുതം കൂറി നടന്നിരുന്ന മനുഷ്യൻ ഇന്നു പക്ഷികളേക്കാൾ വേഗത്തിലും ഉയരത്തിലും പറക്കുന്നു! കടൽതീരത്തു ഞെണ്ടും കക്കയും പെറുക്കി നടക്കുകയും മുങ്ങാംകുഴിയിട്ടു രസിച്ചുല്ലസിക്കുന്ന മത്സ്യങ്ങളെ കണ്ട് കൗതുകപ്പെടുകയും ചെയ്തിരുന്ന മനുഷ്യൻ, ഇന്നു ആഴിയുടെ അഗാധങ്ങളിലേക്ക് ഊളിയിട്ടിറങ്ങി കൈനിറയെ മുത്തുകൾ വാരി തിരിച്ചു വരുന്നു! മൂന്നോ നാലോ മുമ്പുള്ള നമ്മുടെ ഏതെങ്കിലും പൂർവ്വികർക്ക് ഇത്തരം കാര്യങ്ങൾ സ്വപ്നം കാണാനെങ്കിലും സാധിക്കുമായിരുന്നോ? ഇനി ഒന്നുരണ്ടു തലമുറകൾ പിന്നിടുമ്പോഴേക്കും നമ്മുടെ ജീവിതഗതി യിലും ശാസ്ത്ര പുരോഗതിയിലും വന്നേക്കാവുന്ന വിപ്ലവകരമായ മാറ്റങ്ങളെയും കണ്ടെത്തലുകളെയും സങ്കൽപിക്കാനെങ്കിലും നമുക്കാവുമോ? തീർച്ചയായും ഇല്ല. മനുഷ്യനെ ഇതര ജീവജാലങ്ങളിൽ നിന്നു വേർപ്പെടുത്തുന്നതും ഇനം തിരിച്ചു നിർവചിക്കുന്നതും അവനു നൽകപ്പെട്ട "ബുദ്ധിശക്തി' എന്ന ഗുണമാണ്.
ബുദ്ധിശക്തിക്കു പുറമെ മനുഷ്യനു മാത്രം നൽകപ്പെട്ട മറ്റൊരു സവിശേഷത കൂടിയുണ്ട്, “ഇഖ്തിയാർ' അഥവാ “സ്വാഭീഷ്ടം (പ്രവർത്തിക്കാനുള്ള സ്വാതന്ത്യം'. വിശന്നു വലഞ്ഞ ഒരു തെരുവു നായക്ക് നിങ്ങൾ റൊട്ടിക്കഷ്ണം എറിഞ്ഞു കൊടുത്താൽ എന്നേക്കാൾ വിശന്നു വലഞ്ഞ വേറെയൊരു നായയുണ്ട്; അത് ഭക്ഷിച്ചുകൊള്ളട്ടെ' എന്നു കരുതി ഈ നായ പോകുമോ? ഇല്ലേയില്ല. ദാഹിച്ചു പരവശയായ ഒരു തള്ളപ്പശുവിനും അതിന്റെ കിടാവിനും നിങ്ങൾ കാലിത്തീറ്റ കലക്കി വെച്ചു കൊടുത്താൽ "അമ്മപ്പശു കുടിച്ചിട്ടു മതി'യെന്നു ഒരിക്കലും ആ കിടാവ് ചിന്തിക്കുന്നില്ലല്ലോ, മനുഷ്യേതര ജീവജാലങ്ങളുടെയൊക്കെ പ്രത്യേകതയാണിത്.

തന്നെ കുത്തിമറിച്ചിടാൻ കൊമ്പു കുലുക്കി പാഞ്ഞു വന്ന മുട്ടനാടിനോട് ക്ഷമിക്കാനും വെറുതെ വിടാനും മറ്റൊരു മുട്ടനാട് തയ്യാറാവില്ല. തിരിച്ചും ആക്രമിക്കുന്നു. "വെട്ടാൻ വരുന്ന പോത്തിനു മുന്നിൽ വേദമോതുകയോ?' എന്നൊരു ചൊല്ലു തന്നെ മലയാളത്തിലുണ്ടല്ലോ. എന്നാൽ ഒരു മനുഷ്യൻ ഒരിക്കലും അങ്ങനെയല്ല. തന്നെ തെറി വിളിക്കുകയും നോവിക്കുകയും ചെയ്തവനോട് ക്ഷമിക്കുവാനും വെറുതെ വിട്ടയക്കാനും ആർജ്ജിതമായ സംസ്കാരമോ എതിരാളിയോടുള്ള ഭയമോ അവനെ പാകമാക്കുന്നു. യുദ്ധക്കളത്തിൽ മരണത്തെ മുന്നിൽ കണ്ട് ദാഹാർത്തനായി ക്ലേശിച്ചു കിടക്കുമ്പോഴും തനിക്കായി നീട്ടപ്പെട്ട വെള്ളപ്പാത്രം തന്നെപ്പോലെ വിഷമിക്കുന്ന തന്റെ സുഹ്യത്തിനുവേണ്ടി മാറ്റിവെക്കുകയും ഒടുവിൽ വെള്ളം കുടിക്കാൻ സാധിക്കാതെ മരണപ്പെടുകയും ചെയ്ത മൂന്നു പ്രവാചക ശിഷ്യന്മാരുടെ (സ്വഹാബിമാരുടെ) ചരിത്രം ഹദീഥുകളിൽ രേഖപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്. വിശന്നുപൊരിഞ്ഞ വയറുമായി നിൽക്കുമ്പോഴും മുന്നിലെത്തിയ തളികയിലെ വിഭവ സമൃദ്ധമായ ഭക്ഷണം "തൽകാലം കഴിക്കേണ്ട'യെന്നു തീരുമാനിക്കാൻ നമുക്ക് സാധിക്കുന്നു. ജന്മവാസനകളുടെ സഹജപ്രേരണകളിൽ നിന്നു പുറത്തു കടക്കാനും ഇംഗിതങ്ങളെ ഒതുക്കി നിർത്താനും ആഗ്രഹങ്ങളെ മെരുക്കിയെടുക്കാനും നമ്മെ പ്രാപ്തപ്പെടുത്തുന്ന ഈ കഴിവാണ് "ഇഖ്തിയാർ' അഥവാ "സ്വാഭീഷ്ടം പ്രവർത്തി ക്കാനുള്ള സ്വാതന്ത്യം'.
മനുഷ്യസമൂഹത്തിന്റെ ഗുണകരവും സന്തുലിതവുമായ നില നിൽപിനു അനിവാര്യമായ സ്വാതന്ത്ര്യം അനുവദിക്കുമ്പോഴും സൃഷ്ടിയുടേതായ അനേകമനേകം പരിമിതികളും മനുഷ്യനുണ്ട്. നിങ്ങൾ ഒരു പുരുഷൻ/ സ്ത്രീ ആയി ജനിച്ചത് നിങ്ങളുടെ ഇഷ്ട പ്രകാരമായിരുന്നോ? ഒരു മൂന്നോ നാലോ നൂറ്റാണ്ടുകൾ മുമ്പോ ശേഷമോ ജനിച്ചാൽ മതിയായിരുന്നുവെന്നു വിലപിക്കുന്നതിൽ ഒരു കാര്യവുമില്ലെന്നു നിങ്ങൾക്ക് തോന്നുന്നതിനു കാരണമെന്താണ്? നമ്മുടെ ദേശം, ഭാഷ, വർണ്ണം, വർഗ്ഗം, വംശം, കാലം എന്നിങ്ങനെ പലതും ഇന്ന വിധത്തിലായിരിക്കണമെന്നു നിശ്ചയിക്കാനോ തീരുമാനിക്കാനോ ക്കാർക്കും സ്വാതന്ത്ര്യമില്ലല്ലോ. അതുപോലെ തന്നെയാണ് നമ്മുടെ മരണവും. അത് എപ്പോൾ, എവിടെവെച്ച്, ഏതു വിധത്തിൽ ആയിരിക്കണമെന്ന് നാമാരും ശ്രമിച്ചാൽ നിർണയിക്കാനാവാത്ത കാര്യമാണ്.
ആത്യന്തികമായ വിചാരപ്പെടലുകളിൽ നമ്മുടേതായി നാം കരുതാറുള്ളതൊന്നും നമ്മുടെ നിയന്ത്രണത്തിലല്ല എന്നു തിരിച്ചറിയാൻ കഴിയും. എന്റെ കൈ എന്റേതാണോ?' അല്ല. ആയിരുന്നെങ്കിൽ ഞാനിഷ്ടപ്പെടാതെ അതു വേദനിക്കരുതല്ലോ. അതുപോലെ, എന്റെ കണ്ണുകളും ചെവികളും അങ്ങനെ അതിവിചിത്രമായ ഈ സംവിധാനങ്ങളിൽ ഒന്നു പോലും എന്റെ നിയന്ത്രണത്തിനു വഴങ്ങുന്നതല്ല. എനിക്കിഷ്ടമില്ലാതെ തന്നെ കാഴ്ചശക്തിയും കേൾവി ശക്തിയുമെല്ലാം കുറയുകയോ നഷ്ടപ്പെടുകയോ ചെയ്യുന്നത് അതിന്റെ മേൽ എനിക്ക് അവകാശമോ നിയന്ത്രണാധികാരമോ ഇല്ല എന്നതിന്റെ സുതരാം വ്യക്തമായ നിദർശനമാണ്. എല്ലാം ഏതോ ഒരു ബാഹ്യശക്തിയുടെ ഇഷ്ടാനുസരണമെന്നോണം സംഭവിക്കുന്നു.
ഇങ്ങനെയൊക്കെയാണെങ്കിലും നമുക്കും ചില സ്വാതന്ത്യങ്ങളൊക്കെ അനുവദിക്കപ്പെട്ടിട്ടില്ലേ? ഇന്നു രാത്രി ചപ്പാത്തിയാണോ ചോറാണോ കഴിക്കേണ്ടത് എന്ന് നാം സ്വയം തീരുമാനിക്കുന്നു. കള്ള്, കോള തുടങ്ങിയ വിഷപാനീയങ്ങൾ കുടിക്കാനും കുടിക്കാതിരിക്കാനും നമുക്ക് കഴിയും. ഇന്ന് ജോലിക്കു പോകുന്നത് ബസിലാണോ, അല്ല കാറിലോ എന്നത് നമ്മുടെ സാമ്പത്തിക സാഹചര്യങ്ങൾ അനുകൂലമെങ്കിൽ നമ്മുടെ ഇഷ്ടപ്രകാരം നമുക്ക് സാധിക്കുന്ന കാര്യമാണ്. എന്നാൽ, ഈ സ്വാതന്ത്യം നാം എങ്ങനെ ഉപയോഗപ്പെടുത്തണം? കാൽ വീശാനുള്ള സ്വാതന്ത്യം ഉണ്ടെന്നത് ശരി, എന്നാൽ അതു തൊട്ടുമുമ്പിൽ നടക്കുന്നവന്റെ പുറത്തു തൊഴിക്കാൻ ഉപയോഗപ്പെടുത്താമോ, ഇല്ലേയില്ല. സംസാരിക്കാനുള്ള സ്വാതന്ത്ര്യം നമുക്കുണ്ടെന്നു കരുതി അയൽക്കാരനെയോ, ഇതര മനുഷ്യരെയാരെങ്കിലുമോ തെറി വിളിക്കാനും അസഭ്യം പറയാനും അനുവാദമുണ്ടോ? ഒരിക്കലുമില്ല. ചുരുക്കത്തിൽ, നമുക്ക് അനുവദിക്കപ്പെട്ടിട്ടുള്ള സ്വാതന്ത്യവും കഴിവുകളും നിശ്ചിത നിയമങ്ങൾക്കും ചട്ടങ്ങൾക്കും വിധേയമായി മാത്രമെ ഉപയോഗപ്പെടുത്താവൂ. എന്താണ് ആ നിയമങ്ങൾ? ഇന്ത്യക്ക് ഒരു ഭരണഘടനയുണ്ട്. പാക്കിസ്ഥാനുമുണ്ട് വേറെയൊന്ന്. ലോകത്തെ എല്ലാ രാജ്യങ്ങൾക്കും തങ്ങളുടേതായ ഭരണഘടനകളും നിയമനിർമ്മാണ സഭകളും ശിക്ഷാ രീതികളുമൊക്കെയുണ്ട്. രാജ്യങ്ങൾക്കു മാത്രമല്ല, ദേശീയ, അന്തർദേശീയ പ്രാധാന്യമുള്ളവ മുതൽ ഗ്രാമ ഗ്രാമാന്തരങ്ങളിൽ മാത്രം വേരുള്ള കൊച്ചു കൊച്ചു സംഘടനകൾക്കു പോലും ഇവ്വിധം ചട്ടങ്ങളും വകുപ്പുകളുമുണ്ട്. തങ്ങളുടെ പൗരന്മാർ / മെമ്പർമാർ ഈ നിയമവട്ടത്തിൽ മാത്രമെ ചലിക്കാവൂ എന്നാണവ നിർദ്ദേശിക്കുന്നത്.
നിയമം ലംഘിക്കപ്പെടുമ്പോൾ ശിക്ഷിക്കുകയോ പുറത്താക്കുകയോ ചെയ്യുന്നു. ഇത് രാജ്യത്തിന്റെ / സംഘടനയുടെ സുഭദ്രമായ നിലനിൽപിനു അത്യന്താപേക്ഷിതമാണു താനും. നേരെ മറിച്ച്, ലോകത്തുള്ള 640 കോടി പേരും “ഞാൻ എന്റെ ഇംഗിതമനുസരിച്ച് ജീവിച്ചുകൊള്ളാം”, “ഞാൻ എങ്ങനെ ജീവിക്കണമെന്നത് ഞാനാണ് തീരുമാനിക്കുക' എന്ന മട്ടിൽ താന്തോന്നികളായി ജീവിക്കുകയാണെങ്കിൽ എന്തായിരിക്കും അവസ്ഥ? 640 കോടി പേർക്ക് 640 കോടി തരം നിയമങ്ങൾ! ഏതു തരം നിയമ ലംഘനവും തോന്ന്യാസവും "സ്വന്തം നിയമത്താൽ' അനുവദനീയമാകുന്നു. എന്തായിരിക്കും അത്തരമൊരു ജീവപരിസരത്തിന്റെ അവസ്ഥ? ലോകം എന്നും സംഘർഷ ഭരിതവും ജീവിക്കാൻ കഴിയാത്ത വിധം ദുസ്സഹവുമായിരിക്കും. അതിനാൽ നിയമങ്ങൾ കൂടിയേ തീരൂ. പക്ഷെ, ആരാണ് ഈ നിയമങ്ങൾ നിർദ്ദേശിക്കേണ്ടത്? അറുന്നൂറ്റി നാൽപതു കോടിക്കും ബാധകമാകാവുന്ന ബാധകമാകേണ്ട നിയമങ്ങൾ?

നമുക്ക് ഒരു അടിമയുണ്ടെന്നു സങ്കൽപിക്കുക? അയാൾ ജോലിയും മറ്റു കാര്യങ്ങളും നിർവ്വഹിക്കുന്നത് നാം കൽപിക്കുന്നത് പ്രകാരമായിരിക്കണമെന്ന് നമുക്ക് ശാഠ്യമുണ്ടാവും, അല്ലെ. നമ്മുടെയൊക്കെ ഗൃഹങ്ങളിൽ വീട്ടുവേലക്കു നിൽക്കുന്നവർ നാം പറയുന്നത് അനുസരിക്കാതിരിക്കുകയും നമുക്കിഷ്ടമില്ലാത്തതു തന്നെ പ്രവർത്തിക്കുകയും ചെയ്താൽ നാമവരെ വെച്ചുപൊറുപ്പിക്കുമോ? ഇല്ലല്ലോ. നേരത്തെ നാം ഒരു കാര്യം ഗ്രഹിച്ചിരുന്നു; നാം നമ്മുടേ കരുതുന്ന ഈ ശരീരം നമ്മുടേതല്ല. അവയ്ക്ക് മേൽ നമുക്കുള്ള അവകാശം നമ്മുടെ സ്വേഷ്ട പ്രകാരം ഉപയോഗപ്പെടുത്താനാവുന്ന (ഇഖ്തിസ്വാസ്) എന്നതു മാത്രമാണ്. അല്ലാതെ ഉടമസ്ഥാവകാശം (മിൽക്) അല്ല. ഉടമസ്ഥാവകാശം ഈ ശരീരത്തെ നിർമ്മിക്കുകയും പാലിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന ബാഹ്യശക്തിക്ക് അഥവാ,അല്ലാഹുവിനു മാത്രം. അവനാണ് ഈ പ്രപഞ്ചത്തെ സൃഷ്ടിച്ചത്. സൃഷ്ടികർമ്മത്തിനും സംഹാര കൃത്യത്തിനും കഴിവുറ്റവൻ അവൻ മാത്രം. അവന്റെ ഇച്ഛപ്രകാരമല്ലാതെ ഉണ്മയോ ഇല്ലായ്മയോ ഇല്ല. അതിനാൽ, അവൻ തന്നെയാണ് എല്ലാത്തിന്റെയും ഉടമയും. സ്രഷ്ടാവ് ഉടമയും സൃഷ്ടികളൊക്കെ അടിമകളും ആകുന്നു. അടിമകൾ ഉടമയെയാണ് അനുസരിക്കണ്ടത്; വീട്ടുവേലക്കാരൻ വീട്ടുടമയെയെന്നപോലെ. അതിനാൽ, 640 കോടി മനുഷ്യർക്ക് നാം അന്വേഷിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുന്ന നിയമങ്ങൾ നിർദ്ദേശിക്കേണ്ടത് സൃഷ്ടികർത്താവായ അല്ലാഹു തന്നെ. അവന്റെ നിയമങ്ങളെ അനുസരിക്കാനാണ് നാം ബാധ്യസ്ഥരായിരിക്കുന്നത് എന്നു ചുരുക്കം.

അല്ലാഹുവിന്റെ നിർദ്ദേശകങ്ങളെയാണ് "ദീനുൽ ഇസ്ലാം ', "ശരീഅത്തുൽ ഇസ്ലാം' എന്നെല്ലാം വിളിക്കുന്നത്. "ഇസ്ലാം' എന്നാൽ പൂർണമായ അനുസരണം, വിധേയത്വം സമ്പൂർണമായ കീഴ്വഴക്കം എന്നൊക്കെയാണ് അർത്ഥം. “അല്ലാഹുവിനെ ശരിയായി അനുസരിക്കുന്നവൻ” എന്നാണ് മുസ്ലിം എന്ന പദം അർത്ഥമാക്കുന്നത്. ഇസ്ലാമിക ആദർശ കാര്യങ്ങളിൽ പ്രഥമ പ്രാധാന്യവും അല്ലാഹുവിലുള്ള വിശ്വാസത്തിനാണ്. വിശ്വാസ-കർമ്മ കാര്യങ്ങളെ അർഹിച്ച രീതിയിൽ ആദരിച്ചംഗീകരിക്കുകയും പ്രയോഗവൽക്കരിക്കുകയും ചെയ്യുമ്പോൾ മാത്രമാണ് ഒരാളുടെ ഇസ്ലാമിക വിശ്വാസം പൂർണമാകുന്നത്.


വിശ്വാസകാര്യങ്ങൾ ഏതെല്ലാം എന്നു പ്രവാചക തിരുമേനി പരിചയപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്. ഉമറുബ്നുൽ ഖത്ത്വാബ്(റ)വിൽ നിന്നു മുസ്ലിം ഉദ്ധരിക്കുന്ന ഹദീഥിൽ ഇങ്ങനെ വായിക്കാം: “നബി(സ) പറഞ്ഞു: അല്ലാ ഹുവിലും അവന്റെ മലക്കുകളിലും അവന്റെ വേദങ്ങളിലും അവന്റെ ദൂതന്മാരിലും അന്ത്യദിനത്തിലും നീ വിശ്വസിക്കുക. വിധിയിലും-അതിന്റെ ഗുണത്തിലും ദോഷത്തിലും-നീ വിശ്വസിക്കുക. ഇതത്രെ അൽ ഈമാൻ അഥവാ സത്യവിശ്വാസം.

ബീജോത്പാദനം വാരിയെല്ലിന്‍റെയും നട്ടെല്ലിന്‍റെയും ഇടയില്‍ നിന്നാണോ?

فالينظر الانسان مم خلق (5) خلق من ماء دافق (6)

يخرج من بين الصلب والترائب (۷

എന്നാൽ മനുഷ്യനൊന്നു ചിന്തിച്ചു നോക്കട്ടെ, എന്തിൽ നിന്നാണവൻ സൃഷ്ടിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നതെന്ന്. തെറിച്ചു വീഴുന്ന ഒരു ദ്രാവകത്തിൽ നിന്നാണ് അവൻ പടക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നത്. മുതുകെല്ലിനും വാരിയെല്ലുകൾക്കുമിടയിൽ നിന്നത് പുറത്തു വരുന്നു (ആശയം 86 അത്ത്വാരിഖ് : 5-7).

ഈ സൂക്തം മുന്നിലെടുത്തു വെച്ച്, ബീജോത്പാദനം നടക്കുന്ന ത് വൃഷണങ്ങളിൽ നിന്നാണെന്ന ധാരണ മുഹമ്മദ് നബി സ്വ.ക്ക് ഇല്ലായിരുന്നുവെന്നും അവ വാരിയെല്ലിനും നട്ടെല്ലിനുമിടക്കു വെച്ചാണ് ഉത്പാദിപ്പിക്കപ്പെടുന്നതെന്നു തെറ്റായി വിശ്വസിച്ചിരുന്ന തിനാൽ അദ്ദേഹം എഴുതിച്ചേർത്തതാണ് ഈ വചനമെന്നുമാണ് ഖുർആൻ വിമർശകരായ ചിലർ ഉന്നയിക്കുന്ന ആരോപണം. വിശു ദ്ധ ഖുർആനിന്റെ അമാനുഷികതക്കെതിരെ ആരോപിക്കപ്പെടുന്ന ശാസ്ത്രീയ പ്രശ്നങ്ങളിൽ പ്രധാനമാണിത്.

വിശുദ്ധ ഖുർആനിനെ സംബന്ധിച്ചോ, തിരുഹദീസുകളെ കുറിച്ചോ സ്വഹാബതുൽ കിറാമിനു ഇതു സംബന്ധമായുണ്ടായിരുന്ന ധാരണയെ പറ്റിയോ തെല്ലും അറിവില്ലാത്തതിന്‍റെ ഉപോത്പന്നമാണ് യഥാർത്ഥത്തിൽ ഈ വിമർശനം. ഏറ്റവും പ്രഥമമായി മനസ്സിലാക്കേണ്ടത്, പ്രത്യുത്പാദനത്തിനു കാരണമാകുന്ന ബീജങ്ങളുടെ ഉത്പാദനം നടക്കുന്നത് വൃഷണങ്ങളില്‍ വെച്ചാണെന്ന വസ്തുത വിശുദ്ധ ഖുർആനിന്‍റെ അവതരണ കാലത്തെ അറബികള്‍ക്ക് പൊതുവെ അറിയാമായിരുന്നുവെന്നാണ് വിവിധ ഹദീസുകൾ സൂചിപ്പിക്കുന്നത്. ഏതാനും ഉദാഹരണങ്ങൾ

حدثنا عمرو بن عون حدثنا خالد عن اسماعيل عن قيس عن عيد اس رضي الله عنه قال كنا نغزوا مع النبي صلى الله عليه وسلم و لیس معنا نساء فقلنا الا نختصي؟ فنهانا عن ذلك فرخص لنا بعد ذلك ان تتزوج المرأة بالثوب ثم قرأ ويا ايها الذين آمنوا لا تحرموا طيبات ما احل الله لكم و صحيح البخاري 4-۱۹۸۷)

അബ്ദുല്ലാഹി ബ്നു മസ്ഊദ് (റ) നിവേദനം: ഞങ്ങൾ നബി സ.യോടൊപ്പം പ്രതിരോധ സമരത്തിൽ ഏർപ്പെട്ടിരിക്കുകയായിരുന്നു. ഞങ്ങളുടെ ഭാര്യമാർ കൂടെയില്ല. അങ്ങനെയിരിക്കെ ഒരിക്കൽ ഞങ്ങൾ ചോദിച്ചു “ഞങ്ങൾ ഷണ്ഡത്വം വരിച്ചുകൊള്ളട്ടെ?' അവ ടുന്നു ഞങ്ങളോടത് വിരോധിച്ചു. ഒരു വസ്ത്രമെങ്കിലും മഹ്റായി നൽകി വിവാഹം ചെയ്തുകൊള്ളാൻ അവിടുന്നു ഞങ്ങൾക്ക് ഇളവ് നൽകി. എന്നിട്ട് ഈ ഖുർആൻ വാക്യം ഉദ്ദരിച്ച് കേൾപ്പിച്ചു:

ويا ايها الذين آمنوا لا تحرموا طيبات ما أحل الله لكم

വിശ്വസിച്ചവരായുള്ളാരേ, അള്ളാഹു നിങ്ങൾക്ക് അനുവദിച്ചു തന്നിട്ടുള്ള നല്ല സാധനങ്ങളൊന്നും നിങ്ങൾ നിഷിദ്ധമാക്കി വെക്കരുത് (സ്വഹീഹുൽ ബുഖാരി, കിതാബു ത്തഫ്സീർ). ഇമാം മുസ്ലിം(റ)വും ഈ ഹദീസ് നിവേദനം ചെയ്തിട്ടുണ്ട് (സ്വഹീഹു മുസ്ലിം, കിതാബു നികാഹ്, ബാബു നിക്കാഹിൽ മുത്അത്തി വ ബയാനി അന്നഹു ഉബീഹ സുമ്മ നുസിഖ).

حدثنا أحمد بن يونس حدثنا ابراهيم بن سعد اخبرنا ابن شهاب سمع سعيد بن المسيب يقول سمعت سعد بن أبي وقاص يقول رد رسوه الله صلى الله عليه وسلم على عثمن بن مظعون التبتل ولو اذن له الاختصينا (صحيح البخاري 5- ۱۹۰۲)

സഅദ്ബ്നു അബീ വഖാസ് (റ) പറയുന്നു: ഉസ്മാനു ബ്നുമള്ഊൻ (റ) ബ്രഹ്മചര്യം അനുഷ്ഠിക്കാൻ തീരുമാനിച്ചപ്പോള്‍ റസൂലുളളാഹി സി. അതിനെ നിരോധിച്ചു. അദ്ദേഹത്തിനെങ്ങാനും അനുമതി ലഭിച്ചിരുന്നെങ്കിൽ ഞങ്ങളും ഷണ്ഡീകരണം സ്വീകരിക്കുമായിരുന്നു (സ്വഹീഹുൽ ബുഖാരി, കിതാബു നികാഹ്, ബാത് മാ യുക്റഹു മിന ത്തബത്തിൽ വൽ ഖിസാത്ത്, സ്വഹീഹു മുസ്ലിം കിതാബു നിക്കാഹ്, ബാബു ഇസ്തിഹ്ബാബി നിക്കാഹ് ലിമൻ താഖത് ഇലയി നഫ്സുഹു).

وقال اصبغ اخبرني ابن وهب عن يونس بن يزيد عن ابن شهاب عن ابي سلمة عن أبي هريرة رضي الله عنه قال قلت يارسول الله اني رجل شاب وانا اخاف على نفسي العنت ولا اجد ما اتزوج به النساء فسكت عني ثم قلت مثل ذلك فسكت عني ثم قلت مثل ذلك فقال النبي صلى الله عليه وسلم يا أبا هريرة جف القلم بما انت لاق فاختص على ذلك أو ذر (صحيح البخاري 5- ۱۹۰۳)

അബൂ ഹുറൈറ(റ) പറയുന്നു: ഞാൻ പറഞ്ഞു: അള്ളാഹുവിന്റെ റസൂലെ, ഞാൻ യുവാവായ വ്യക്തിയാണല്ലോ, ലൈംഗികമായി പാപം ചെയ്തു പോകുമോ എന്നു തീർച്ചയായും ഞാൻ ഭയപ്പെടുന്നു. ഞാനാണെങ്കിലോ സ്ത്രീകളെ വിവാഹം കഴിക്കുവാൻ ആവശ്യമായ (സമ്പത്ത്) ഒന്നും കാണുന്നുമില്ല. അപ്പോൾ നബി സ്വ. മൗനം പാലിച്ചു. ഞാൻ ചോദ്യം ആവർത്തിച്ചു. പിന്നെയും മൗനം തന്നെ ഞാൻ വീണ്ടും ആവർത്തിച്ചു. അപ്പോൾ നബി സ്വ. പറഞ്ഞു: അബൂ ഹുറൈറാ... നീ ഷണ്ഡീകരണം ചെയ്താലും ശരി പ്രയോജനമൊന്നുമില്ല; നിന്റെ ജീവിതത്തിൽ നേരിടാനിരിക്കുന്നതെല്ലാം വിധി രേഖപ്പെടുത്തിക്കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു (സ്വഹീഹുൽ ബുഖാരി, അതേ അദ്ധ്യായം). തിരുനബി സ്വ.യുടെ സമകാലികർക്ക് വൃഷണച്ഛേദം (Castration) സംബന്ധിച്ച് ധാരണ ഉണ്ടായിരുന്നുവെന്നു ഉപര്യുക്ത ഹദീസുകൾ വ്യക്തമായി സംസാരിക്കുന്നു. പുരുഷന്മാരുടെ ലൈംഗികോദ്ധാരണശേഷിയും പ്രത്യുല്പാദന ശേഷിയും ഇല്ലാതാക്കാൻ വൃഷണച്ഛേദം നടത്തി ഷണ്ഡീകരണം നടത്തിയാൽ മതി എന്ന് അവർ വിചാരിച്ചിരുന്നതിൽ നിന്നും പ്രത്യുത്പാദനത്തിനു കാരണമാകുന്ന ബീജത്തിന്‍റെ ബീജത്തിന്റെ ആവിർഭാവം വൃഷണങ്ങളിൽ നിന്നു ആണെന്നു അവർക്കു അറിയാമായിരുന്നുവെന്നു മനസ്സിലാക്കാം. ഉദ്ധൃത ഹദീസുകളിൽ മൂന്നിലും വെവ്വേറെ ആളുകളാണ് നിവേദകർ. വൃഷണച്ഛേദം വഴി ഷണ്ഡീകരണം സ്വീകരിക്കുന്ന രീതി അവർക്കിടയിൽ വ്യാപകമായ രീതിയിൽ നിലനിന്നിരുവെന്നാണ് ഹദീസുകകളിലെ സംഭാഷണത്തിന്റെ സ്റ്റൈലും അവയുടെ നിവേകരിലുള്ള വൈവിധ്യവും അറിയിക്കുന്നത്. പറഞ്ഞു വന്നതിന്‍റെ ചുരുക്കം, പുരുഷ ബീജവും വൃഷ്ണവും തമ്മിലുള്ള അഭേദ്യമായ ബന്ധത്തെ കുറിച്ച് യാതൊന്നും മുഹമ്മദ് നബി സ്വ.ക്കോ അദ്ദേഹത്തിന്‍റെ അനുചരന്മാർക്കോ തരിമ്പും അറിയില്ലെന്ന ആരോപണം ശുദ്ധ ഭോഷ്കാണ്. എങ്കിൽപ്പിന്നെ ഈ സൂക്തത്തിൽ താൽപര്യമെന്താണ്?

خلق من ماء دافق (6) يخرج من بين الصلب والترائب (۷)

തെറിച്ചു വീഴുന്ന ഒരു ദ്രാവകത്തിൽ നിന്നത്രെ മനുഷ്യന്‍ പടക്കപ്പെട്ടത്. സുൽബിനും തറാഇബിനും ഇടയിൽ നിന്നു അതു പുറത്തു വരുന്നു. സുൽബിനും തറാഇബിനും ഇടയിൽ നിന്നാണ് അതു പുറപ്പെടുന്നത്. ഈ വചനത്തിലെ വിമര്‍ശിക്കപ്പെടുന്ന ആശയം പൊതിഞ്ഞു നില്‍ക്കുന്ന നാലുപദങ്ങളും പ്രത്യേകം പരിഗണിക്കപ്പെടേണ്ടവയാണ്.

(1) മിൻ

(2) മാഉൻ ദാഫിഖ്.

(3) സുൽബ്

(4) തറാഇബ്

ഇവ ഓരോന്നും വെവ്വേറെ പരിശോധിക്കാം.

1. മാഉൻ ദാഫിഖ്

സാധാരണ ഗതിയിൽ വെള്ളം എന്നു പരിഭാഷപ്പെടുത്താറുള്ള പദമാണ് മാഅ് എന്നത്. മ,വ,ഹ എന്ന മൂലത്തിൽ നിന്നു നിഷ്പ്ന്നമായിരിക്കുന്ന ഈ പദം ദ്രാവക രൂപത്തിലുള്ള വസ്തുക്കൾക്ക് പൊതുവെ ഉപയോഗിക്കാറുണ്ട് (See, A Dictionary of Modern Written Arabic, Hans Wehr Edited by J. Milton Cowan, Page: 932). ദാഫിഖ് എന്നാൽ മുന്നോട്ട് തെറിക്കുക, ശക്തിയോടെ ഒഴുകുക എന്നൊക്കെ അർത്ഥം കല്പിക്കുന്നു (Ibid). പുരുഷ ബീജം തെറിച്ചുവീഴുന്ന (സവമാണെന്നു ആർക്കും പറഞ്ഞു കൊടുക്കേണ്ടതില്ല. എന്നാൽ ശുക്ലത്തിനു ഈ സവിശേഷത ഉണ്ടാകുവാനുള്ള കാരണമെന്താണെന്നും അതു തെറിച്ചു വീഴുന്നതെങ്ങനെയെന്നും ഗ്രഹിക്കുമ്പോൾ ഖുർആനിക പ്രയോഗത്തിന്‍റെ കൃത്യതയിൽ നമ്മൾ അതിശയപ്പെടാതിരിക്കില്ല.

സ്ത്രീയുടെ അണ്ഡവുമായി ചേർന്ന് സിക്താണ്ഡം (Zygote) രൂപപ്പെടുന്നതിനു പാകമായ വിധത്തിൽ പുരുഷ ലിംഗം സ്രവിക്കുന്ന ദ്രാവകത്തിനാണല്ലൊ ശുക്ലം എന്നു പറയുന്നത്. ഇതിന്റെ രണ്ടു ശതമാനം മുതൽ അഞ്ചു ശതമാനത്തിൽ താഴെ വരെ മാത്രമാണ് ബീജങ്ങളുണ്ടാവുക. നിസ്സാരമായി കാണാൻ വരട്ടെ, ഒരൊറ്റ സ്ഖലനത്തിലെ ബീജസംഖ്യ ഇരുപതു കോടി മുതൽ അമ്പതു കോടി വരെ ഉണ്ടാകും! ലോകാരോഗ്യ സംഘടന (W H 0)യുടെ കണക്കനുസരിച്ച് ഒറ്റ തവണയുള്ള സ്ഖലനത്തിൽ ചുരുങ്ങിയത് നാലു കോടി ബീജാണുക്കളെങ്കിലും ഉണ്ടെങ്കിലേ അതിനെ സ്വാഭാവിക ബീജസംഖ്യ (Normal Sperm Count) ആയി പരിഗണിക്കുകയുള്ളു!!

വൃഷണത്തിൽ ഏകദേശം അറുപത്തിനാല് ദിവസങ്ങളെടുത്താണ് ഓരോ ബീജാണുവും വളർന്ന് പൂർണതയിലെത്തുന്നത് സ്പേർമെറ്റോഗോണിയം (Spermetogonium) എന്നു വിളിക്കപ്പെടുന്ന കോശം വൃഷണത്തിനകത്ത് ഊനഭംഗത്തിലൂടെ വിഭജിക്കപ്പെട്ട് സ്പേർമെറ്റോസൈറ്റുകളായും (Spermatocytes) പിന്നീട് അവയ്ക്ക് വാല് കിളിർത്തു വരികയും ചലനശേഷി കൈ വരികയും ചെയ്ത ബീജാണുക്കളായി മാറുകയും ചെയ്യുന്നു.

ഇങ്ങനെയുണ്ടാകുന്ന ബീജാണുക്കൾ ശുക്ലസവത്തിന്റെ അഞ്ചിൽ താഴേ ശതമാനം മാത്രമേ ഉണ്ടാകുവെന്നു പറഞ്ഞുവല്ലോ. സെമിനൽ വെസിക്കിളുകൾ (Seminal Vesicles) ഉത്പാദിപ്പിക്കുന്ന സ്രവങ്ങളാണ് ഇവയിൽ 65 മുതൽ 75 ശതമാനം വരെ. പോസ്റ്റാഗ്ലാൻഡിനുകൾ, എൻസൈമുകൾ, അമിനോ ആസിഡുകൾ, പ്രോട്ടീനുകൾ, വിറ്റാമിൻ സി, സിട്രേറ്റ്, ഫക്റ്റോസ്, ഫ്ളാവിനുകൾ, ഫോസ്ഫോറിൽ കോളിൻ തുടങ്ങിയവയാണ് ഈ സ്രവങ്ങളിൽ മുഖ്യമായിട്ടുള്ളത്. ഇവയ്ക്കു പുറമെ 25 മുതൽ 30 ശതമാനം വരെ പ്രോസ്റ്റേറ്റിൽ (Prostate) നിന്ന് ഉത്പാദിപ്പിക്കപ്പെടുന്ന സിട്രിക്ക് ആസിഡ്, ഫെബിനോലിസിൻ, ആസിഡ് ഫോസ്റ്റേസ്, പ്രോസ്റ്റേറ്റ് സ്പെസിഫിക് ആന്‍റിജൻ, സിങ്ക്, പ്രോട്ടിയോലിറ്റിക് എൻസൈമുകൾ തുടങ്ങിയവയാണ് ശുക്ലത്തിലുണ്ടാവുക. ഇവയ്ക്കു പുറമെ ഏതാണ്ട് ഒരു ശതമാനം ബൾബോയൂറിത്രല്‍ ഗ്രന്ഥികൾ (Bulbouriethral glands) അഥവാ കൌപെഴ്സ് ഗ്രന്ഥികൾ (Cowpers glands) എന്നിവ പുറപ്പെടുവിക്കുന്ന ഗാലക്ട്രോസ്, സിയാലിക് ആസിഡ് എന്നീ സ്രവങ്ങളും

ശുക്ലദ്രാവകത്തിലുണ്ട്. അളവിൽ വളരെ കുറവുണ്ടെങ്കിലും സുരക്ഷിതത്വത്തിൽ വളരെയധികം പ്രാധാന്യം അർഹിക്കുന്നവയാണ് കൌപെഴ്സ് സ്രവങ്ങൾ. ചുരുക്കത്തിൽ, ശുക്ലത്തിൽ രണ്ടോ അതിലൽപം കൂടുതലോ മാത്രം ശതമാനമാണ് ബീജാണുക്കൾ ഉള്ളത്. ബാക്കി 98 നടുത്ത് ശതമാനവും മറ്റു സ്രവങ്ങളാണ്.

സ്ഖലനം (Ejaculation) സംവിധാനിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നത് അതിശയകരമായ രീതിയിലാണ്. ശുക്ലം ലിംഗത്തിലൂടെ തെറിച്ചു വീഴുന്നതിന്നാണല്ലോ സ്ഖലനം എന്നു പറയുന്നത്. രതിപൂർവലീലകളിലൂടെയോ അല്ലാതെയോ ലിംഗോദ്ധാരണം ഉണ്ടാകുമ്പോൾ ആദ്യം ലിംഗനാളി (Urethra) യിലൂടെ കൗപേഴ്സ് ഗ്രന്ഥി പുറപ്പെടുവിക്കുന്ന സ്നേഹദ്രവം (Preseminal fluid) പുറത്ത് വരുന്നു. ഈ ദ്രവം ലിംഗനാളിയിലുള്ള മൂത്രാംശം നീക്കം ചെയ്ത് ബീജങ്ങൾക്ക് അപകടം കൂടാതെ കടന്നുപോകാനുള്ള വഴിയൊരുക്കുന്നു. ഈ സ്നേഹദ്രവത്തിന്‍റെ സാന്നിധ്യം ഇല്ലായിരുന്നെങ്കിൽ മൂത്രാംശത്തിന്‍റെ അമ്ലസ്വഭാവം (Acidity) ബീജങ്ങളെ ഒന്നടങ്കം നശിപ്പിച്ചുകളയുമായിരുന്നു!

രതിമൂർച്ചയുണ്ടാകുമ്പോൾ മസ്തിഷ്കത്തിലുള്ള അനുതപ്ത നാഡീവ്യവസ്ഥ (Sympethetic nervous system)യില്‍ നിന്നുള്ള സന്ദേശ പ്രകാരം വൃഷണങ്ങളിലുള്ള ബീജങ്ങൾ എപിഡിഡൈമിസിൽ (Epididymis)എത്തുന്നു. അനന്തരം ബീജവാഹിനി കുഴലിലൂടെ മുകളിലേക്കു കയറുന്നു. ഉടൻ തന്നെ, മുതുകെല്ലിന്റെ അടിവശത്തിനു മുന്നിലുള്ള പ്രോസ്റ്റേറ്റ് ഗ്രന്ഥി (Prostate glands)യിൽ നിന്നുള്ള സവങ്ങൾ ഉൽപ്പാദിപ്പിക്കപ്പെടുകയും ബീജവാഹിനിക്കുഴൽ അവസാനിക്കുന്നിടത്തു നിന്നു ആരംഭിക്കുന്ന സ്ഖലന നാളി (Ejaculatory duct)യിൽ എത്തുകയും ചെയ്യുന്നു. പ്രോസ്റ്റേറ്റ് സ്രവങ്ങൾ ബീജങ്ങളുമായി കലരുന്നതോടൊപ്പം തന്നെ പ്രോസ്റ്റേറ്റിനു തൊട്ട് പിന്നിലായി സെമിനൽ വെസിക്കിളുകളിൽ നിന്നും കൗപേഴ്സ് ഗ്രന്ഥിയിൽ നിന്നും ഉത്പാദിപ്പിക്കപ്പെടുന്ന സ്രവങ്ങളും അതിനോടൊപ്പം ചേരുന്നു. ഇങ്ങനെ കൂടി ചേർന്നു ഉണ്ടാകുന്ന ശുക്ലം സ്ഖലനനാളിയിൽ നിന്നു ലിംഗനാളിയിലൂടെ പുറത്തേക്ക് തെറിച്ചു വീഴുന്നു. തെറിച്ചു വീഴുന്ന ദ്രാവകത്തിൽ നിന്നാണ് (മിൻ മാഇൻ ദാഫിഖ്) മനുഷ്യസൃഷ്ടിയെന്ന വിശുദ്ധ ഖുർആനിക പരാമർശം പ്രത്യക്ഷരം ശരി വെക്കുന്ന രീതിയിലാണ് ഇത് ഉണ്ടാകുന്നത്.

ആനുഷംഗികമായി ഓർത്തിരിക്കേണ്ട ഒന്നാണ് ശുക്ലം കേവലം വൃഷണങ്ങളിൽ നിന്നല്ല ഉത്പ്പാദിപ്പിക്കപ്പെടുന്നത് എന്നത്. വൃഷണങ്ങൾക്ക് പുറമെ, മുതുകെല്ലിന്‍റെ അടിഭാഗത്തിനു മുന്നിലായുള്ള സെമിനൽ വെസിക്കിളുകൾ, proസ്റ്റേറ്റ് ഗ്രന്ഥി, കൗപേഴ്സഗ്രന്ഥി എന്നിവയിൽ നിന്നു ഉത്പ്പാദിപ്പിക്കപ്പെട്ട് സ്ഖലന നാളിയിലെത്തി ഒന്നിച്ചു ചേർന്ന ശേഷം ലിംഗനാളിയിലൂടെ പുറത്തേക്കു തെറിച്ച് വീഴുന്നു. നടേ വിവരിച്ച പോലെ കേവലം രണ്ടോ മൂന്നോ ശതമാനമാണ് ശുക്ലത്തിൽ വൃഷണത്തിൽ നിന്നുള്ള പങ്ക്.

“മാഉൻ ദാഫിഖ്' തെറിച്ചു വീഴുന്ന ദ്രാവകം എന്ന പ്രയോഗത്തിന്‍റെ കൃത്യത ബോധ്യപ്പെടാനുതകുന്ന മറ്റൊന്നു കൂടെ പറയാം. സ്ത്രീ ശരീരത്തിലുണ്ടാകുന്ന അണ്ഡം ആണത്. ഗർഭസ്ഥശിശുവിനു അഞ്ചു ആഴ്ച പ്രായമാകുമ്പോൾ ജനനേന്ദ്രിയ ശിഖരങ്ങൾ (Genital Ridges) രൂപപ്പെടുന്നു. ആറാഴ്ച പൂർത്തിയാകുമ്പോൾ ഗർഭസ്ഥ ശിശുവിന്‍റെ ലിംഗം നിർണയിക്കുവാൻ സാധ്യമാകുന്ന വിധത്തിലുള്ള മാറ്റങ്ങൾ പ്രകടമാകാൻ ആരംഭിക്കുന്നു. ജനനേന്ദ്രിയ ശിഖരങ്ങളിൽ നിന്നു ലൈംഗികാവയവങ്ങളുടെ പൂർവരൂപമായ ബീജഗ്രന്ഥികൾ (gonads) രൂപപ്പെടുന്നു. ഈ ബീജഗ്രന്ഥി താഴേക്ക് ഇറങ്ങിയാണ് പുരുഷന്മാരിൽ വൃഷണങ്ങളും (Testicles) സ്ത്രീകളിൽ അണ്ഡാശയങ്ങളും (Overies) ഉണ്ടാകുന്നത്. സ്ത്രീകളുടെ ബീജഗ്രന്ഥി രൂപപ്പെടുമ്പോൾ (oocytes) അതിൽ അണ്ഡകങ്ങൾ ഉത്പാദിപ്പിക്കപ്പെടാൻ ആരംഭിക്കുന്നു. ഈ അണ്ഡകങ്ങൾ പൊതിഞ്ഞ് കൊണ്ടുള്ള സഞ്ചികളെ ഫോളിക്കുകൾ (follicles) എന്നു വിളിക്കുന്നു. വിത്തറകൾ എന്നാണ് ആ വാക്കിനു പറയാവുന്ന അർത്ഥം. ഗർഭസ്ഥ ശിശുവിന് 18 ആഴ്ച പ്രായമാകുമ്പോഴാണ് അണ്ഡാശയത്തിനകത്ത് പരാമാവധി എണ്ണം ഫോളിക്കുകൾ ഉണ്ടാവുക. ഈ സമയത്ത് ഇരുപത്തഞ്ചു ലക്ഷം വരെ ആദിമ ഫോളിക്കുകൾ (Primodial follicles) ഉണ്ടാകാമെന്നാണ് മെഡിക്കൽ പഠനങ്ങൾ പറയുന്നത്. പിന്നീട് ഫോളിക്കുകൾ നശിച്ചു തുടങ്ങുന്നു. ശിശുവിനെ പ്രസവിക്കപ്പെട്ടതിന് ശേഷവും ഫോളിക്കുകൾ നശിച്ചുകൊണ്ടേയിരിക്കും. അങ്ങനെ ശാരീരിക പ്രായപൂർത്തിയെത്തുമ്പോള്‍ ഒരു ലക്ഷത്തി എൺപതിനായിരം ഫോളിക്കുകളാണ് പെൺകുട്ടികളുടെ അണ്ഡാശയത്തിൽ ഉണ്ടാവുക.

ഈ അണ്ഡാശയങ്ങൾക്ക് അതിനു ശേഷവും വ്യത്യസ്തമായ ഘട്ടങ്ങളിലുള്ള മാറ്റങ്ങൾ ഉണ്ടാകും. ഓരോ ഘട്ടത്തിലും നിരവധി ഫോളിക്കുകൾ നശിച്ചുകൊണ്ടേയിരിക്കും. എല്ലാ നിലയ്ക്കും ബലവത്തായ ലിംഗ കോശങ്ങളെ വഹിക്കുന്ന ഫോളിക്കുകൾ മാത്രം അതിജീവിക്കുന്നു. അവ മാത്രമാണ് അണ്ഡ വിസർജനത്തിന് തൊട്ടു മുമ്പുള്ള ഘട്ടം (Pre ovulatory Stage) വരെ എത്തുകയുള്ളൂ. അപ്പോഴേക്കും ഫോളിക്കിളുകളുടെ എണ്ണം ആകെ ഏക ദേശം നാന്നൂറ് ആയി ചുരിങ്ങിയിരിക്കും.

ഗോണഡോട്രോപിൻ റിലീസിംഗ് ഹോർമോൺ (GnRH) പ്രോജസ്റ്ററോൺ, ലൂറ്റിനൈസിംഗ് ഹോർമോൺ (LH), ഈസ്ട്രജൻ, ഫോളിക്കിൾ സ്റ്റിമുലേറ്റിംഗ് ഹോർമോൺ (FSH) എന്നീ അഞ്ചു അന്തർ ഗ്രന്ഥിസ്രാവങ്ങൾ (Hormones) ഫോളിക്കിളുകളുടെ വളർച്ചയിൽ സഹായിക്കുന്നു. ആർത്തവ ചക്രത്തിന്‍റെ പതിനാലാം ദിവസം പൂർണ്ണ വളർച്ചയെത്തുന്ന ഫോളിക്കിളുകളിൽ ലൂറ്റിനൈസിംഗ് ഹോർമോണിന്‍റെ (LH) പ്രവർത്തനഫലമായി അതിലുള്ള തെക്കാ കോശങ്ങൾ (Thecca Cells) ആൻട്രോസ്റ്റേഡിനിയോൺ ഉത്പാദിപ്പിക്കുന്നു. അത് തലച്ചോറിലുള്ള ഹൈപ്പോതലാമസിനെ ഉദ്ധീപിപ്പിക്കുന്നു. അങ്ങനെ GnRH ന്റെ ഉത്പാദനത്തിനു കാരണമാകുകയും ചെയ്യും. അപ്പോഴേക്ക് വളർച്ചയെത്തിയ ഫോളിക്കിളിനകത്ത് ഒരു തരം ദ്രാവകം നിറഞ്ഞിരിക്കും. ഫോളിക്കുലർ ദ്രവം (follicular fluid) എന്നറിയപ്പെടുന്ന ഈ ദ്രാവകത്തിൽ പ്രധാനമായും ഹയലുറോണിക്ക് ആസിഡ് (Hyaluronic Acid) ആണുണ്ടാവുക. ഈ ആസിഡിനു പുറമെ പ്രായ പൂർത്തിയായ അണ്ഡത്തെ പൊതിഞ്ഞു കൊണ്ടുള്ള ക്യൂമുലസ് കോശങ്ങളും(Cumulas Cells) ഫോളിക്കിളിനകത്തുണ്ടാവും. ലൂറ്റിനൈസിംഗ് ഹോർമോണിന്‍റെ (LH) ഉത്തേജന ഫലമായി ഫോളിക്കിളുകൾ ഉൽപാദിപ്പിക്കുന്ന പ്രോട്ടീയോലിറ്റിക്ക് എൻസൈമുകൾ (Proteolytic enzymes) ഒരു വശത്തുള്ള ഫോളിക്കുളാർ കലകളെ (follicular Cells) നശിപ്പിക്കുന്നതിനാൽ അവിടെ സ്റ്റിഗ്മ (Stigma) എന്ന പേരിലുള്ള ദ്വാരം പ്രത്യക്ഷപ്പെടുകയും ചെയ്യുന്നു. അതിനുള്ളിലൂടെ പൂർണ്ണ വളർച്ചയെത്തിയ അണ്ഡത്തെ വഹിച്ച് ക്യൂമുലസ് കോശങ്ങളും ഫോളിക്കുളാർ ദ്രവവും തെറിച്ചു വീഴുന്നു. പുരുഷന്മാരുടെ ശുക്ലം ലിംഗത്തിൽ നിന്നു തെറിച്ചു വീഴുന്നു എന്നു പറഞ്ഞതിനോട് സമാനമായ പ്രക്രിയ തന്നെയാണിത്. അണ്ഡം ഉൾക്കൊള്ളുന്ന ദ്രാവകം (മാഉൻ ദാഫിഖ്) ഫലോപ്പിയൻ നാളിയിലൂടെ (Fallopian tube) അറ്റത്തുള്ള ഫിംബിയ (Fimbria) കളിൽ പതിക്കുകയും അവിടെ നിന്ന് ഗർഭാശയത്തിലേക്ക് നീങ്ങുകയും ചെയ്യുന്നു.

ഖുർആനിലെ മാഉൻ ദാഫിഖ് എന്ന പ്രയോഗം പുരുഷ ശുക്ലത്തെ പോലെ സ്ത്രീയുടെ അണ്ഡാശയത്തിൽ നിന്നു അണ്ഡം ഉത്സർജിക്കപ്പെടുമ്പോൾ തെറിച്ച് വീഴുന്നതിനെയും സൂചിപ്പി ക്കുന്നു!

2. സ്വുൽബ്

മുതുകെല്ല്, നട്ടെല്ല് എന്നെല്ലാം പരിഭാഷപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്ന പദമാണ് സുൽബ് എന്നത്. ഒട്ടു മിക്ക പേരും കൊടുത്ത പ്രഥമാർത്ഥമാണിത്. പ്രസിദ്ധ ഓറിയന്റലിസ്റ്റ് പണ്ഡിതനായ Hans Wehr എഴുതി J. Milton Cowan എഡിറ്റു ചെയ്തിറക്കിയ Arabic-English Dictionary യില്‍ സ്വുല്‍ബിനു നല്‍കിയിരിക്കുന്ന അര്‍ഥം spinal Column / backbone - നട്ടെല്ല്, loins- അരക്കെട്ട് എന്നിങ്ങനെയാണ് (P.521). loin എന്ന പദത്തിനു google translate ഉള്‍പ്പടെയുള്ള ഓണ്‍ലൈന്‍ നിഘണ്ടുകളും The concise Oxford Dictionary ഉൾപ്പടെയുള്ള പ്രിന്‍റഡ് നിഘണ്ടുകളും നൽകുന്ന അർത്ഥം സുൽബ് എന്നാണ്. ജൂതമതം വിട്ട് ഇസ്ലാം ആശ്ലേഷിച്ച മുഹമ്മദ് അസദ് (ലിയോപോൾഡ് വെയ്സ്), ക്രിസ്തു മതത്തിൽ നിന്നു ഇസ്ലാമിലേക്ക് വന്ന മുഹമ്മദ് മർമഡ്യൂക് പിക്താൾ, വിശ്രുതനായ ബ്രിട്ടീഷ് ഓറിയന്റലിസ്റ്റ് പണ്ഡിതൻ ആർദർ ജോൺ ആർബറി തുടങ്ങിയവരെല്ലാം തയ്യാറാക്കിയ ഖുർആൻ പരിഭാഷകളിൽ സുൽബിനു നൽകിയിരിക്കുന്ന അർത്ഥം loins എന്നാണ്. അരക്കെട്ട്, ഗുഹ്യപ്രദേശം, ഇടുപ്പ്, നാഭി, കടിപ്രദേശം, നാഭീതടം എന്നിങ്ങനെയൊക്കെയാണ് ഈ പദത്തിന്‍റെ വിവക്ഷകൾ. സാധാരണയായി പറയാറുള്ള മുതുകെല്ല്, നട്ടെല്ല് എന്നിവക്കു പുറമെ പരിഗണിക്കാവുന്ന അർത്ഥ സാധ്യതകളാണ് ഇതെല്ലാം.

Hans Wehrന്‍റെ Arabic - English Dictionary യിൽ هو ابن صلبه എന്നതിനു he is his own son എന്നും (അവൻ അയാളുടെ തന്നെ പുത്രനാകുന്നു ) എന്നും هو من صلبه എന്നതിന് he is his offspring (അവൻ അയാളുടെ സന്തതിയാണ്) എന്നും അർഥം കൽപിച്ചിരിക്കുന്നു. സ്വുൽബ് എന്നു കേൾക്കുന്ന മാത്രയിൽ നട്ടെല്ലും ഇടുപ്പും മാത്രം തേടിപ്പോകേണ്ടതില്ലെന്നർതം.

വിശുദ്ധ ഖുർആൻ 4/23 ൽ "നിങ്ങളുടെ പുത്രന്മാരുടെ ഭാര്യമാർ" എന്നതിന്

وحلائل ابنائكم الذين من أصلابكم

നിങ്ങളുടെ സുൽബുകളിൽ നിന്നുള്ളവരായ പുത്രന്മാരുടെ ഭാര്യമാർ എന്നാണ് ഉപയോഗിച്ചിട്ടുള്ളത്. മനുഷ്യരെ/സന്താനങ്ങളെ കുറിച്ച് "സുൽബിൽ നിന്നുള്ളവർ' എന്ന പ്രയോഗം മധ്യ പൂർവ്വ അറബു ദേശത്തും മറ്റു സെമിറ്റിക് ഭാഷകളിലും നിലനിന്നിരുന്നുവെന്നാണ് ചരിത്ര പഠനങ്ങൾ തെളിയിക്കുന്നത്. ബൈബിൾ തന്നെ ഇവ്വിഷയത്തിൽ മതിയായ തെളിവുകൾ നൽകും. ഏ താനും ഉദാഹരണങ്ങൾ പരിഗണിക്കാം.

1. അറബി ബൈബിളിൽ ഉത്പത്തി 35/11വചനത്തിൽ

وملوك سيخرجون من صلبك

(വ മുലൂകുൻ സയഖ്റുജൂന മിൻ സുൽബിക- രാജാക്കന്മാരും നിന്റെ കടിപ്രദേശത്ത് നിന്നു പുറപ്പെടും) എന്ന വചനത്തിൽ King James Bible, International Standard Version Bible, Jubilee Bible 2000, American King James Version, Douay-Rheims Bible, Darby Bible Transilation, English Revised Version , Webster's Bible Transilation, Young's Literal Transilation തുടങ്ങി പ്രശസ്തമായ ഒട്ടുമിക്ക ഇംഗ്ലീഷ് പരിഭാഷകളും loins എന്നാണ് സുൽബ് എന്ന പദം പരിഭാഷപ്പെടുത്തിയിട്ടുള്ളത്.

2. പുറപ്പാട് 1/5

وكان جميع نفوس الخارجين من صلب يعقوب

യാക്കോബിന്റെ കടിപ്രദേശത്തു നിന്നുത്ഭവിച്ച ദേഹികൾ എല്ലാം കൂടെ എഴുപത് ആയിരുന്നു എന്ന വചനത്തിലും ഒരു സുൽബ് ഉണ്ട്. മലയാളത്തിൽ കടിപ്രദേശം എന്നു പരിഭാഷപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്ന ഈ പദം New American Standard Bible, King James Bible, Jubilee Bible 2000, American King James Version, American Standard Version, Darby Bible Transilation, English Revised Version, എന്നിവ loins എന്ന് ഭാഷാന്തരം ചെയ്തിരിക്കുന്നു. എന്നാൽ തുട എന്നർത്ഥമുള്ള thigh എന്നാണ് Young's Literal Transilation, Douay-Rheims Bible എന്നിവർ നൽകുന്ന അർത്ഥം .

3. രാജാ 8/19

ابنك الخارج من صلبك

നിന്‍റെ “കടിപ്രദേശത്തു” നിന്നും ഉത്ഭവിക്കുന്ന മകൻ എന്നതിലെ കടിപ്രദേശം എന്നർത്ഥം പറഞ്ഞിരിക്കുന്ന സുൽബിനെ King James Bible, Jubilee Bible 2000 , American King James Version, American Standard Version, Darby Bible Transilation, Webster's Bible Transilation, Young's Literal Transilation എന്നിവ loins എന്നാണ് പരിഭാഷപ്പെടുത്തിയിട്ടുള്ളത്.

ഇനിയും എത്രയെങ്ങാനും ഉദാഹരണങ്ങൾ ബൈബിളിൽ നിന്നും ഉദ്ധരിക്കാനാവും. മുകളിൽ ഉദ്ധരിച്ച ഉദാഹരണങ്ങളിൽ ഉത്പത്തിയിലും രാജാക്കന്മാരിലും സുൽബ്/ loins എന്ന് പരിഭാ ഷപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നത് ഹിബ്രുവിലെ "khaw-lawts' എന്ന പദമാണ്. പുറപ്പാടിൽ "yaw-rek' എന്നാണ് ഉപയോഗിച്ചിട്ടുള്ളത്. വിശദാംശത്തിന് Biblehub.com /lexicon നോക്കുക. ഈ രണ്ടു പദങ്ങളും മലയാളത്തിലേക്ക് കടിപ്രദേശം എന്നും അറബിയിലേക്ക് സുൽബ് എന്നുമാണ് പരിഭാഷപ്പെടുത്തിയിട്ടുള്ളത്.

പുതിയ നിയമ പുസ്തകങ്ങളിലും (ഉദാ: അ .പ്ര 2/30 എബ്രാ7/ 5,10) ഇതേ പ്രയോഗം വ്യാപകമായി ഉപയോഗിച്ചിട്ടുണ്ട്. ഇവിടെ ഗ്രീക്കു ഭാഷയിൽ osphus എന്നുപയോഗിച്ചിരിക്കുന്നതിനെയാണ് അറബിയിലേക്ക് സുൽബെന്നും മലയാളത്തിലേക്ക് കടിപ്രദേശമെന്നും പരിഭാഷപ്പെടുത്തിയിട്ടുള്ളത്. ഉത്പത്തി, പുറപ്പാട്, രാജാക്കന്മാർ, ദിനവൃത്താന്തം, അപ്പോസ്തല പ്രവൃത്തികൾ, എബ്രായർ എന്നിങ്ങനെ വ്യത്യസ്ത കാലത്തും വ്യത്യസ്ത ദേശങ്ങളിലും വെച്ച് തീർത്തും പരസ്പരം അപരിചിതരായ പല എഴുത്തുകാർ വ്യത്യസ്ത ഭാഷകളിൽ ഒരേ പ്രയോഗം തന്നെ ഒരേ ആശയത്തിനു വേണ്ടി ഉപയോഗിച്ചിട്ടുള്ളതിൽ നിന്ന് മനസ്സിലാക്കാൻ കഴിയുന്നത് അറബികൾക്കു മാത്രമല്ല മധ്യപൂർവദേശത്തിലുടനീളം അരക്കെട്ട് / കടിപ്രദേശം / loins/ khaw-lawts/yaw-rek/osphus/ സ്വുല്‍ബ് എന്നുപയോഗിക്കുന്ന പതിവു രീതിയുണ്ടായിരുന്നു എന്നാണ്.

അറബികൾക്കിടയിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന ഈ പ്രയോഗം ഖുർആനില്‍ വന്നത് നാം ഉദാഹരിച്ചിട്ടുണ്ട്. ഹദീസിലും ഇതേ ആശയം പാണാനാവും: അല്ലാഹു സ്വർഗത്തിന് അവകാശികളായവരെ പടച്ചിട്ടുണ്ട്. അവൻ അവരെ അതിനായി പടച്ചപ്പോൾ (വിധിച്ചപ്പോൾ) അവർ തങ്ങളുടെ പിതാക്കന്മാരുടെ കടിപ്രദേശത്തായിരുന്നു. നരകത്തിനു അവകാശികളായവരെയും അവൻ പടച്ചിട്ടുണ്ട്, അപ്പോൾ അവരും തങ്ങളുടെ പിതാക്കന്മാരുടെ കടിപ്രദേശത്തായിരുന്നു (സ്വഹീഹു മുസ്ലിം, കിതാബുൽ ഖദ്ർ, ബാബു മഅ്നാ കുല്ലി മൗലൂദിൻ യൂലദു അലൽ ഫിത്റതി വ ഹുക്മി മൗതി അത്ഫാലിൽ കുഫ്ഫാർ).

അലീ (റ) പറഞ്ഞു: നബി സ്വ. തന്നെ നാമകരണം ചെയ്തതു പോലെ എന്‍റെ മകൻ ഒരു നേതാവാണ്. നബി സ്വ.യുടെ തന്നെ പേരുള്ളവനും അദ്ദേഹത്തോട് സ്വഭാവത്തിൽ - രൂപത്തിലല്ല- സാ ദൃശ്യം പുലർത്തുന്നവനുമായ ഒരാൾ ഇവന്‍റെ "കടിപ്രദേശത്തു' നിന്നു വരും (സുനനു അബീദാവൂദ്, കിതാബു മഹ്ദി).

അബൂ സഈദിനിൽ ഖുദ്രി (റ): സ്വഹാബികൾ നബി സ്വ. യോട് ലൈംഗിക വേഴ്ചക്കിടെ ലിംഗം പുറത്തെടുത്ത് ശുക്ലം പുറത്ത് കളയാമോ? എന്നു ചോദിച്ചു. അവിടുന്നു പ്രതികരിച്ചു: നിങ്ങള ങ്ങനെ ചെയ്തു കൂടായെന്നു കാർക്കശ്യം ഇല്ല (അതിനു പ്രത്യേകിച്ചു ഫലമൊന്നുമില്ല. കാരണം) അന്ത്യനാൾ വരെയും ഏതെങ്കിലും ഒരു അടിമയുടെ കടിപ്രദേശത്തു നിന്ന് വരുമെന്നു അവൻ നിശ്ചയിച്ച സന്തതി വരാതിരിക്കില്ല. (സുനനുൽ കുബ്റാ ലിന്നസ്സാഈ ജൂസ്ത് 5, ഹദീസ് 9087)

സ്വാലിഹ് ബിനു അബീ സ്വാലിഹ് (റ ) തന്റെ പിതാവിൽ നിന്നു നിവേദനം: അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു: ഞങ്ങൾ റസൂലുല്ലാഹി സ്വ.യുടെ കൂടെ ഇരിക്കുകയായിരുന്നു. അന്നേരം ഹകമു ബ്നുൽ ആസ് അതു വഴി പോയി. അപ്പോൾ നബി സ്വ. പറഞ്ഞു: "ഈ ചങ്ങാതിയുടെ കടിപ്രദേശത്തു നിന്നും വരുന്നയാൾ എന്‍റെ സമുദായത്തിന് ദോഷമായിത്തീരും'. (അൽ മുഅ്ജമുൽ ഔസത് : ജൂസ്അ് 6, ഹദീസ് 6668 ഇമാം ത്വബ്റാനി).

നബി സ്വ. പറഞ്ഞു: “എല്ലാ നബിമാരുടെയും സന്തതി പരമ്പരകളെ അല്ലാഹു അവരുടെ കടിപ്രദേശത്തു നിക്ഷേപിച്ചിരിക്കുന്നു. എന്‍റെ സന്തതി പരമ്പരകളെ (എന്‍റെ പുത്രീ ഭർത്താവായ) അലിയ്യു ബിനു അബീത്വാലിബിന്‍റെ കടിപ്രദേശത്താണ് അല്ലാഹു ആക്കിയിരിക്കുന്നത്' (ജാമിഉൽ അഹാദീസ് ലിസ്സിയൂത്വി ഹദീസ് 6762) ത്വബ്റാനി (3/43 ഹദീസ് നമ്പർ 2630) യും ഇത് ഉദ്ധരിച്ചിട്ടുണ്ട്.

ഇങ്ങനെ അനേകം ഹദീസുകളിൽ സന്തതി പരമ്പരകൾ "സുൽബിൽ നിന്ന് വരും എന്നു രേഖപ്പെടുത്തുന്നു. ഉസൂലുൽ ഹദീസ് (ഹദീസ് നിദാന ശാസ്ത്രം) അനുസരിച്ച് ഉപദ്യുക്ത ഹദീസ് ഉദ്ധരിച്ച ചിലർ പണ്ഡിത ദൃഷ്ടിയിൽ പ്രബലരല്ലെങ്കിൽ പോലും സന്തതി പരമ്പരകളെ /പിൻഗാമികളെ പിതാവിന്‍റെ കടിപ്രദേശത്തു നിന്നുള്ളവർ എന്നു വിളിക്കുന്ന സമ്പ്രദായം വ്യാപകമായി അന്ന് നിലവിലുണ്ടായിരുന്നുവെന്നു ഗ്രഹിക്കുവാൻ ഇവ സഹായിക്കുന്നു.

മലയാളത്തിൽ മുതുക് എന്ന അർത്ഥമാണ് സാധാരണ ഗതിയിൽ പറഞ്ഞ് ശീലിച്ചിട്ടുള്ളതെങ്കിലും മിന സ്സുൽബി വത്തറാഇബി ഉദ്ധരിച്ച് കൊട്ടും കുരവയുമായി ഇറങ്ങിപ്പുറപ്പെട്ട ഓറിയന്റലിസ്റ്റ് പണ്ഡിതമാർ ഉൾപ്പെടെയുള്ളവർ ഈ ആയത്തിനെയും ഉദ്ധൃത ഹദീസുകളെയും ഇംഗ്ലീഷിലേക്കു പരിഭാഷപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നത് Loins (അരക്കെട്ട്, ഗുഹ്യപ്രദേശം, ഇടുപ്പ്, നാഭി, കടിപ്രദേശം, നാഭീതടം) എന്നിങ്ങനെയാണ് എന്ന വസ്തുത വിസ്മരിക്കരുത്. അങ്ങനെയൊരർത്ഥം ഖുർആൻ അവതരണത്തിനു മുമ്പേ പ്രയോഗത്തിലുണ്ടായിരുന്നുവെന്നു നാം തെളിവുകൾ ഉദ്ധരിച്ചിട്ടുണ്ട്. അപ്പോൾ വിശുദ്ധ ഖുർആൻ 86:7 വചനത്തിൽ സുൽബിനു നാഭീ തടം/ഗുഹ്യപ്രദേശം/കടിപ്രദേശം എന്നിങ്ങനെയുള്ള അർത്ഥ കൽപനയാണ് ഏറ്റവും സംഗതമായിട്ടുള്ളത് എന്നു മനസ്സിലാകുന്നു.

സുൽബിനു പരമ്പരാഗതമായി പറഞ്ഞു വരുന്ന വിവക്ഷ മുതുകെല്ല്/ നട്ടെല്ല് എന്നാണെന്ന് പറഞ്ഞുവല്ലോ. ഈ അർത്ഥകൽപന പ്രകാരവും ഈ വചനം ശാസ്ത്രത്തോട് കലഹിക്കുന്നില്ല. അതിനു ഈ വചനത്തിലെ സുൽബ്, തറാഇബ് എന്നിവയ്ക്കു നൽകുന്ന അതേ പ്രാധാന്യത്തോടെ മിൻ, ബയ്നി എന്ന രണ്ട് വിഭാക്ത്യുപസർഗങ്ങളെയും പരിഗണിക്കണം. From among എന്നാണ് രണ്ടും ചേരുമ്പോൾ ലഭിക്കുന്ന അർത്ഥം. ഇതിലെ മിൻ എന്ന പ്രിപ്പോസിഷന്റെ (Preposition) പ്രയോഗത്തെകുറിച്ച് അറബി വ്യാകരണ വിശാരദരിൽ പ്രമുഖനായ ഇബ്നു മാലിക് (റ) പറയുന്നു:

بعض وبين و ابتدأ بالامكنة

بمن وقد تاني لبدء الازمنة

'മിൻ' ഉപയോഗിച്ച് ഓഹരി, വിശദീകരണം, സ്ഥലങ്ങളുടെ പ്രാരംഭം എന്നിവ കാണിക്കാം. ചിലപ്പോൾ കാലത്തിന്‍റെ പ്രാരംഭം കാണിക്കുവാനും മിൻ വരാറുണ്ട്. തബ്ഈള്, ബയാനിത് ഇതിദാഈ എന്നീ മൂന്ന് സാഹചര്യങ്ങളിലും "മിൻ' വരുമ്പോൾ അർത്ഥ കൽപനയിലും താരതമ്യേന വ്യത്യാസം പ്രകടമാകും. ഉദ്ധ്യത വചനത്തിലെ 'മിൻ' ഇബിദാഈ - പ്രാരംഭദശയെന്തെന്ന് അറിയിക്കുന്നതാണ്. അപ്പോൾ ഈ വചനത്തിന്‍റെ അർത്ഥം: "പ്രാരംഭ ഘട്ടത്തിൽ ശുക്ലദ്രാവകം മുതുകെല്ലിനും നട്ടെല്ലിനുമിടയ്ക്കായിരുന്ന ഭാഗത്തു നിന്നാണ് പുറപ്പെടുന്നത് എന്നാണ് വരുക.

3. മിൻ അഥവാ പ്രാരംഭദശക്കുള്ള പ്രാധാന്യം

വൃഷണങ്ങളാണ് ബീജങ്ങൾ ഉൽപാദിപ്പിക്കുന്നതെന്ന് പറഞ്ഞുവല്ലോ. സ്രവിക്കപ്പെടുന്ന ശുക്ലത്തിന്റെ ആകെ വ്യാപ്തിയുടെ രണ്ടോ അതിനു തൊട്ടടുത്തോ ശതമാനം മാത്രമാണ് ബീജങ്ങൾ ഉള്ളതെന്നും ബാക്കിയുള്ള 98 ശതമാനവും ബൾബോയൂറത്രൽ ഗ്ലാൻഡ്, പ്രോസ്റ്റേറ്റ് ഗ്ലാൻഡ്, സെമിനൽ വെസിക്കിൾ എന്നീ സഹായക ഗ്രന്ഥികൾ പുറപ്പെടുവിക്കുന്ന ആൽക്കലി സ്വഭാവമുള്ള സ്നേഹകങ്ങളാണ് ഉൾകൊള്ളുന്നതെന്നും നാം പരാമർശിക്കുകയുണ്ടായി. ബീജം ഉൽപാദിപ്പിക്കുന്ന വൃഷണങ്ങൾ ഉദരാശയത്തിനു പുറത്തു വൃഷണസഞ്ചിയിലാണ് കാണപ്പെടുന്നത് . ശരീരത്തിന്‍റെ സ്വഭാവികോഷ്മാവിൽ വൃഷണങ്ങൾക്ക് അവയുടെ ധർമ്മമായ ബീജത്തിന്റെയും ഹോർമോണുകളുടെയും ഉത്പാദനം നിർവ്വഹിക്കാനാവാത്തതിനാലാണ് ഇവയെ ശരീരത്തിൽ നിന്ന് വേറിട്ടു നിർത്തിയിരിക്കുന്നത്. വൃഷണസഞ്ചിയിലെ ഊഷ്മാവ് ശരീരോഷ്മാവിനേക്കാൾ 2 - 2.5 ഡിഗ്രി സെൽഷ്യസ് കുറവായിരിക്കും. ചുറ്റുപാടിലും ശരീരത്തിലുമുണ്ടാകുന്ന താപനിലയുടെ വ്യത്യാസത്തിനനുസരിച്ച് വൃഷണസഞ്ചി സങ്കോചിക്കുകയും വികസിക്കുകയും ചെയ്ത് കൊണ്ട് അതിന്റെ താപനില ക്രമീകരിക്കുന്നു.

സ്ത്രീകളിൽ ഒരു ജോഡി അണ്ഡാശയങ്ങളാണ് ലൈംഗികാവ യവങ്ങൾ. ഉദരാശയത്തിനുള്ളിൽ ഗർഭാശയത്തിന് ഇരുവശത്തുമായി ഇവ കാണപ്പെടുന്നു. വൃഷണങ്ങൾ ബീജവും പുരുഷ

ലൈംഗിക ഹോർമോണുകളും ഉത്പാദിപ്പിക്കുന്ന മാതിരി അണ്ഡവും സ്ത്രീ ലൈംഗിക ഹോർമോണുകളും ഉത്പാദിപ്പിക്കുകയാണ് ഇവയുടെ മുഖ്യമായ ധർമ്മം. ഓരോ അണ്ഡാശയത്തിനകത്തും ആയിരക്കണക്കിന് പ്രത്യുൽപാദന കോശങ്ങളുണ്ട്. കാലക്ര മത്തിൽ അണ്ഡങ്ങളായി മാറുന്നത് ഈ കോശങ്ങളാണ്. Primary egg cells അഥവാ, പ്രാഥമിക അണ്ഡകോശങ്ങളെന്നാണ് ഇവ അറിയപ്പെടുന്നത്. പുരുഷൻമാരിലായാലും സ്ത്രീകളിലായാലും ലൈംഗികാവയവങ്ങൾ രൂപപ്പെടുന്ന പ്രാരംഭദശയെക്കുറിച്ചാണ് ഖുർആൻ സംസാരിക്കുന്നത്. ഒരു ഗർഭസ്ഥശിശുവിൽ വൃഷണങ്ങളും അണ്ഡാശയങ്ങളും രൂപപ്പെടുന്ന പ്രഥമഘട്ടം വിലയിരുത്തിയാൽ ഇതു അനായാസമായി ഗ്രഹിക്കാൻ കഴിയും.

നട്ടെല്ലിന്റെ (Vertedral column) ഇരു വശത്തുമായി Intermediate Mesoderm എന്ന് അറിയപ്പെടുന്ന ഒരു അംഗവിധാനമാണ് ഗർഭസ്ഥശിശുവിൽ ആദ്യം രൂപപ്പെടുന്നത്. ഇതിനു വ്യത്യസ്തമായ മൂന്നു ഭാഗങ്ങളാണ് ഉണ്ടാവുക.

1 Pronephros (പ്രോൺഫ്റോസ്)

ഗർഭസ്ഥ ശിശുവിൽ(embryo) നട്ടെല്ലിന്‍റെ കഴുത്തിനു ഇരുവശത്തുമായി രൂപപ്പെടുന്ന ഭാഗമാണിത്. പൂർണ്ണ വളർച്ചയെത്തിയ കുട്ടിയിൽ ഏതെങ്കിലും സുപ്രധാനമായ അംഗമായി രൂപപ്പെടാതെ ഇത് വിഘടനം ചെയ്തു പോകുന്നു.

2. Mesonephros (മെസൺഫറോസ്)

മുതുകെല്ലിനും വാരിയെല്ലുകൾക്കിടയിലുമായി (ബയ്ന സ്സുൽബി വത്തറാഇബി- Thoracic region ) ഇരുവശത്തും രൂപപ്പെടുന്ന ഭാഗമാണിത്. ഇവയിൽ ധാരാളം നളികകൾ (Tubules) ഉണ്ടാകുന്നു. ഇവയിൽ നിന്നാണ് പിന്നീട് വൃഷണങ്ങളും ബീജവുമെല്ലാം ഉണ്ടാകുന്നത്. ഈ വൃഷണങ്ങൾ ഇവിടെ നിന്നു പതിയെ താഴോട്ടിറങ്ങി അവയുടെ അവസാനത്തെ ഇടമായ വൃഷണ സഞ്ചിയിൽ (Scrotum ) എത്തുന്നു. അവയവങ്ങൾക്കു പൂർണ്ണ വളർച്ചയെത്തിയിട്ടില്ലാത്ത ചില കുട്ടികളിൽ വൃഷണങ്ങൾ പൂർണ്ണമായി വൃഷ്ണ സഞ്ചിയിലേക്കിറങ്ങിവരാതെ അടിവയറിന്റെ ഇരുവശങ്ങളിലായി നിന്നു പോവുന്ന അസുഖം കാണപ്പെടാറുണ്ട്. മൈനർ സർജറി കൊണ്ട് പരിഹരിക്കാവുന്നതാണ് ഈ അവസ്ഥ.

3. Metainephros (മെറ്റയ്ൻ ഫ്റോസ്)

ഗര്‍ഭസ്ഥ ശിശുവിന്റെ വളർച്ചാഘട്ടത്തിൽ ഉദരാശയത്തിനു നേരെയുള്ള നട്ടെല്ലിന്റെ (Abdominal spine) ഇരുവശത്തുമായിരൂപപ്പെടുന്ന ഭാഗമാണിത്. ഇവയും പ്രത്യേകം നളികകളായി (Tubules) മാറുന്നു. വൃക്കകളുടെ ( Kidneys) പ്രഥമദശയാണിത്. മൂത്രവാഹിനിയുടെ ഏറ്റവും മുകൾ ഭാഗം പെൽവിസ് (Pelvis) എന്നറിയപ്പെടുന്നു. വൃക്കകൾ ആദ്യം ഇവിടെയാണുണ്ടാവുക. പിന്നീട് വാരിയെല്ലുകളോടു ചേർന്നു നിൽക്കുന്ന ഉദരാശയത്തിന്‍റെ ഏറ്റവും മുകൾ ഭാഗത്തേക്ക് നീങ്ങുകയാണ് ചെയ്യുക.

ചുരുക്കത്തിൽ, ഇന്റർമീഡിയേറ്റ് മെസഡേം എന്നറിയപ്പെടുന്ന അംഗവിധാനത്തിലെ മെസൺഫ്റോസ് എന്ന ഭാഗമാണ് പുരുഷന്മാരിലായാലും സ്ത്രീകളിലായാലും പ്രജനനാവയവങ്ങളുടെ ഏറ്റവും ആദ്യഘട്ടം. ഇവ വാരിയെല്ലുകൾക്കും മുതുകെല്ലിനുമിടക്കുള്ള ഭാഗത്താണ് (Thoracic region) ഉണ്ടാവുക. അവ അവിടെ നിന്ന് പുറപ്പെട്ട്, വൃഷണസഞ്ചിയിലെത്തുന്നു. വൃഷണങ്ങൾ ബീജങ്ങളെ ഉത്പാദിപ്പിക്കുന്നു.

4. തറാഇബ്

“വാരിയെല്ലുകൾ' എന്നു പരിഭാഷപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നത് ഈ പദമാണ്. തരീബത്ത് എന്നതിന്‍റെ ബഹുവചനമായാണ് ഭാഷാ പണ്ഡിതന്മാർ ഇതിനെ പരിചയപ്പെടുത്തിയിട്ടുള്ളത്. അറബി ഭാഷയിൽ തന്നെ അത്യപൂർവ്വമായി മാത്രം പ്രയോഗിച്ചു കാണുന്ന പദമാണിത്. വിശുദ്ധ ഖുർആനിൽ ഒരേയൊരു തവണയാണ് തറാഇബുള്ളത്. ഹദീസുകളിൽ തറാഇബും, ത്വരീബത്തും പ്രയോഗിക്കപ്പെട്ടതായി കാണുന്നില്ല. സ്വിഹാഹ്, ലിസാനുൽ അറബ്, താജുൽ അറൂസ് തുടങ്ങിയ പഴയകാല അറബി നിഘണ്ടുകളിൽ കാണുന്നുണ്ട്. അവർ ഖുർആനിക പൂർവ്വകാലത്ത് ഈ പദം ഉപയോഗിക്കപ്പെട്ടിരുന്നുവെന്നതിനു ജാഹിലിയ്യാ കാലത്തെ സപ്ത കവികളിൽ വിശ്രുതനായ ഇംറുൽ ഖൈസിന്‍റെ ഒരു കവിത ഉദ്ധരിച്ചിരിക്കുന്നു. ഖുർആൻ വ്യാഖ്യാതാക്കളിൽ പലരും ഈ കവിതയെ എടുത്തുദ്ധരിച്ചിട്ടുണ്ട്. ആധുനിക നിഘണ്ടുകളിൽ പലരും ഈ പദം ചർച്ച ചെയ്തിട്ടില്ല. പഴയതും പുതിയതുമായ ആഖ്യാനങ്ങളിൽ വാരിയെല്ല് എന്നർത്ഥത്തിൽ ളിൽഅ് എന്നും അതിന്റെ ബഹുവചന രൂപമായി ളുലൂഅ് എന്നും കാണുന്നു. ഹദീസുകളിൽ ഇങ്ങനെ പ്രയോഗിച്ചിരിക്കുന്നതിന്റെ വിപുലമായൊരു ശേഖരം വായിക്കാൻ ലഭിക്കും.

അധികം ഖുർആൻ വ്യാഖ്യാതാക്കളും കരുതുന്നത് സുൽബ് എന്നത് പുരുഷന്‍റെ പ്രജനനാവയവങ്ങളെയും തറാഇബ് എന്നത് സ്ത്രീയുടെ പ്രജനനാവയവങ്ങളെയും കുറിക്കുന്നുവെന്നാണ്. ആദ്യ കാല മുഫസ്സിറുകളിൽ പ്രധാനിയും റഈസുൽ മുഫസ്സിരീൻ (ഖുർആൻ വ്യാഖ്യാതാക്കളുടെ നേതാവ്) എന്ന അപരനാമത്തിൽ അറിയപ്പെടുകയും ചെയ്യുന്ന ഇബ്നു അബ്ബാസ് (റ)ന്‍റെ വ്യാഖ്യാനവും ഇപ്രകാരമാണ് (നോ. തൻവീറുൽ മിഖ്ബാസ് മിൻ തഫ്സീറി ബ്നി അബ്ബാസ്). മുഫസ്സിറുകളിൽ അധിക പേരും തറാഇബ് എന്നാൽ നട്ടെല്ലിനു സമാന്തരമായി ഏറ്റവും താഴെയുള്ള നാലു വാരിയെല്ലുകളാണ് ഉദ്ദേശമെന്ന് വ്യക്തമാക്കിയിരിക്കുന്നു. അതുപോലെ ഇമാം ത്വബ്റാനിയുടെ മജ്മഉൽ ബയാനിലും ഇമാം ത്വബരിയുടെ ജാമിഉൽ ബയാനിലും യഥാക്രമം ഇബ്നു അബ്ബാസ്(റ), ഇക്രിമ(റ) എന്നിവരിൽ നിന്നു സുൽബ് പുരുഷന്റെയും തറാഇബ് സ്ത്രീയുടെയും പ്രജനനാവയവങ്ങളെ കുറിക്കുന്നതാണെന്നു പറഞ്ഞ ശേഷം രണ്ടു പേരുടെയും ശുക്ലദ്രവത്തിൽ നിന്നല്ലാതെ കുഞ്ഞുണ്ടാവുകയില്ല (വൽ വലദു ലാ യകൂനു ഇല്ലാ മിനൽ മാഅയ്നി) എന്നു സ്ഷ്ടമാക്കിയിരിക്കുന്നതും നമ്മെ അത്ഭുതപ്പെടുത്തുന്നു. സ്വുൽബും തറാഇബും സ്ത്രീക്കും പുരുഷനും കോമണായി ഉപയോഗിച്ചതാവനല്ലാതെ തരമില്ലെന്നു മുകളിൽ പരാമർശിച്ച് വിശദീകരണം പറഞ്ഞുവരുൾപ്പടെ അനേകം വ്യഖ്യാതാക്കൾ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. ചർച്ച ചെയ്ത് കൊണ്ടിരിക്കുന്ന ആയത്തിനെ കുറിച്ച് നാം നൽകിയ വിശദീകരണങ്ങളും ഈ വ്യാഖ്യാനത്തിനു കൂടുതൽ സാധ്യത കൽപിക്കുന്നു.

അറബി ഭാഷയിലെ എക്കാലത്തും പ്രശസ്തവും സ്വീകാര്യവുമായ ലിസാനുൽ അറബിൽ തറാഇബിന് നൽകുന്ന അർത്ഥങ്ങളെല്ലാം ആധുനിക വൈദ്യശാസ്ത്ര സൃഷ്ടിയിൽ എല്ലാ അർത്ഥത്തിലും സാധ്യത കൽപിക്കാവുന്നവയാണ്. നോക്കാം.

> തുർബ് എന്നതിൽ നിന്ന് നിഷ്പന്നമായ തരീബത്ത് എന്നതിന്റെ ബുഹുവചനമാണ് തറാഇബ്. “തിൽക ലാ തുദ്രകു ബിന്നള്രി ദിഖ്ഖത്തന്‍" നഗ്നനേത്രം കൊണ്ട് സൂക്ഷ്മമായി കാണാൻ - പറ്റാത്തത് എന്നു അര്‍ഥം. ഇതിനു ഇംഗ്ലീഷിലെ കൃത്യമായ പ്രയോഗം microscopic എന്നാണ്.

> ഏകവചനമായ തരിബതിനു കൽപിച്ചിരിക്കുന്ന മറ്റൊരർത്ഥം “വ ഖീല അൽ കുറുശു കുല്ലുഹാ” എന്നാണ്. അയവിറക്കുന്ന ജീവികളുടെ ആമാശയ ഭാഗങ്ങളെല്ലാം ചേർന്നത്- അഥവാ വയറും കുടലുകളുമെല്ലാം കൂടിയത് എന്നർത്ഥം. “ലിഅന്നഹാ യഹ്ലുലു ഫീഹാത്തുറാബു മിനൽ മർതഇ” കാരണം മർതഇൽ നിന്നു അതി സൂക്ഷ്മമായ ധാതു/പൊടി പറ്റുന്നയിടമാണല്ലോ അത്”.

ഇവിടെ "മർതഅ്' എന്ന പദമാണ് ഉപയോഗിച്ചിരിക്കുന്നുവെന്നത് ശ്രദ്ധേയമാണ്. ബഅ്ലബകീയുടെ അൽ മൗരിദിലും ഓറിയന്റലിസ്റ്റു പണ്ഡിതരായ William Lane, Hans Wehr എന്നിവരുടെ നിഘണ്ടുകളിലുമെല്ലാം Fertile എന്ന് ഈ പദത്തിന് അർത്ഥം കല്പിച്ചിട്ടുണ്ട്. ജീവശാസ്ത്ര വിദ്യാർത്ഥികൾക്കു വളരെയധികം സുപരിചിതമായ പദമാണിത്. “ലൈംഗികോൽപാദനത്തിലെ അണ്ഡ-ബീജ സങ്കലനം” എന്നാണ് Fertilization എന്ന പദത്തിന്‍റെ അർത്ഥം. അപ്പോൾ തറാഇബിന്‍റെ ഏകവചനമായ തരിബതിനു “ആമാശയ ഭാഗങ്ങൾ എല്ലാം കൂടിയത്” എന്ന അർത്ഥത്തിനു നൽകുന്ന വിശദീകരണം അണ്ഡ ബീജ സങ്കലന സമയത്തു സൂക്ഷ്മധാതു ചേരുന്ന സ്ഥലം എന്നു ലഭിക്കുന്നു. തറാഇബ് സ്ത്രീകളുടെ മാത്രം പ്രജനനാവയവങ്ങളെ കുറിക്കുന്നു എന്ന ഖുർആൻ വ്യാഖ്യാതാക്കളുടെ നിഗമനമനുസരിച്ച് നഗ്ന നേത്രങ്ങൾക്ക് കാണാൻ പറ്റാത്തത്ര സൂക്ഷ്മമായ പുംബീജം അണ്ഡ ബീജ സങ്കലന സമയത്ത് അണ്ഡവുമായി ചേരുന്നയിടം എന്നാണ് ഉദ്ദേശ്യാർത്ഥം ലഭിക്കുക.

ചുരുക്കത്തിൽ, തറാഇബിന് കൽപിച്ചിട്ടുള്ള അർത്ഥങ്ങളിൽ ഖുർആൻ വാസ്തവമായും വിവക്ഷിച്ചിരിക്കുന്നത് ഏത് അർത്ഥമാണെന്ന് നമുക്ക് തീർപ്പ് കൽപിക്കാൻ വയ്യെങ്കിലും അതിന്‍റെ എല്ലാ അർത്ഥ സാധ്യതകളും ജൈവശാസ്ത്രപരമായും(Biology) ശരീരഘടനാ ശാസ്ത്രപരമായും (Anatomoy) വളരെയധികം പ്രസക്തവും പ്രാധാന്യവുമർഹിക്കുന്നു. അവയിൽ ഒന്നു പോലും ആധുനിക ശാസ്ത്ര സങ്കൽപങ്ങളോട് കലഹിക്കുന്നേയില്ല.

ഉപര്യുക്ത വിശദീകരണങ്ങൾ അനുസരിച്ച് “മനുഷ്യൻ എന്തിൽ നിന്ന് പടക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു?” എന്ന ഖുർആനിക ചോദ്യത്തിന്‍റെ ഉത്തരം താഴെ കൊടുത്ത വിധങ്ങളിൽ ആശയ വിവർത്തനം ചെയ്യാം.

1. “ഇടുപ്പിന്‍റെയും ഉദരാശയ ഭാഗത്തിന്‍റെയും ഇടയിൽ നിന്നു തെറിച്ചു വീഴുന്ന ശുക്ലദ്രവത്തിൽ നിന്നു മനുഷ്യൻ സൃഷ്ടിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.” (അത്ത്വാരിഖ് : 6,7)
2. “പ്രാരംഭത്തിൽ മുതുകെല്ലിനും വാരിയെല്ലുകൾക്കുമിടയിലുമായി ഉണ്ടായിരുന്ന ഭാഗത്തു നിന്ന് തെറിച്ചു വീഴുന്ന ശുക്ലത്തിൽ നിന്ന് മനുഷ്യൻ സൃഷ്ടിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു” (അത്ത്വാരിഖ് : 6,7)

(സജീര്‍ ബുഖാരിയുടെ ഖുര്‍ആന്‍ വിമര്‍ശനങ്ങള്‍ക്ക് മറുപടി ഒന്നാം വാല്യം അവസാന അധ്യായം ആണ് ഈ ലേഖനം)

whatsApp: 7736303533

സന്താനപരിപാലനം: ഉത്തരവാദിത്തം സ്ത്രീക്കു മാത്രം?!

“ഖുർആന്റെ കാഴ്ചപ്പാടനുസരിച്ച് മക്കളോട് വൈകാരികമായ അടുപ്പം പുലർത്തേണ്ട കടമയും മക്കളെ പരിപാലിക്കാനുള്ള അവകാശവും അമ്മക്കുള്ള അത്രതന്നെ അച്ഛനുമുണ്ട്... എന്നിട്ടും എല്ലാത്തരം വീട്ടുജോലികളും ഒപ്പം ശൈശവ ബാല്യ കൗമാരങ്ങളിൽ കുട്ടികളെ നോക്കി നടത്തുന്ന മറ്റു ജോലിയും ചെയ്യാൻ ചുമതലപ്പെട്ടവൾ ഭാര്യ / അമ്മ മാത്രമാണെന്ന നിലപാടാണ് ആണുങ്ങൾക്ക്. ഇത്തരം അധ്വാന വിഭജനം ചില കുടുംബങ്ങളുടെ കാര്യത്തിൽ കൊള്ളാം. ജീവിത വിഭവങ്ങൾ തേടി ഭർത്താവ് / പിതാവ് പുറത്തിറങ്ങിപ്പോയി പണിയെടുക്കുന്ന കുടുംബങ്ങളുടെ കാര്യത്തിൽ'' (Qur'an and Women. page 188).

ശിശുപാലനം നിർവഹിക്കാനുള്ള ധാർമികമായ ബാധ്യത മാതാവിനാണ് ഇസ്ലാം നൽകിയിട്ടുള്ളത്. അതിനു പര്യാപ്തമായ അറിവും കഴിവും വൈകാരിക ക്ഷമതയും അമ്മ മനസ്സും അവർക്കാണുണ്ടാവുക. തദ്വിഷയകമായി പുരുഷനില്ലാത്ത സഹനശേഷിയും വാത്സല്യഭാവവും പെണ്ണിന്റെ ജന്മസിദ്ധമായ കഴിവാണ് അതിനാൽ ശിശുവിന്റെ പരിപാലന ബാധ്യത നിർവഹിക്കുന്നതിൽ മുൻഗണന ലഭിക്കേണ്ടതും അവൾക്കുതന്നെ.

അബ്ദുല്ലാഹിബ്നു അംറ്(റ)ൽ നിന്ന് നിവേദനം ചെയ്യുന്ന ഒരു ഹദീസ് ഒരു സ്ത്രീ തിരുപ്രവാചകരുടെ സന്നിധിയിൽ ഇങ്ങനെ പരാതി ബോധിപ്പിച്ചു: “തിരുദൂതരെ, എന്റെ കുട്ടി ഇതാ. എന്റെ ഉദരം അവന്റെ പാതമായിരുന്നു. എന്റെ പരിചരണം അവന്റെ കവചമായിരുന്നു. എന്റെ സ്തനം അവനു പാനപാത്രമായിരുന്നു. അവനെ എന്നിൽ നിന്ന് വേർപ്പെടുത്തുമെന്ന് അവന്റെ പിതാവ് വാദിക്കുന്നു.' അവിടുന്ന് പ്രതിവചിച്ചു: “പുനർവിവാഹിതനാകാത്തിടത്തോളം കാലം നീയാണ് അവനിൽ ഏറെ അവകാശി'' (അബൂദാവൂദ്, ബൈഹഖി, ഹാകിം).

ഖാസിമു ബ്നു മുഹമ്മദ്(റ) ഉദ്ധരിക്കുന്ന ഒരു സംഭവം, ഉമർ ബ്നുൽ ഖത്താബ്(റ)വിന് ഒരു അൻസ്വാരി ഭാര്യ ഉണ്ടായിരുന്നു. അ വരിൽ അദ്ദേഹത്തിന് ആസ്വിം എന്ന കുട്ടി ഉണ്ടായി. പിന്നീട് ഉമർ(റ) അവരെ ഒഴിവാക്കി. ഒരിക്കൽ ഖുബാഇൽ വന്നപ്പോൾ ആസ്വിം പള്ളി മുറ്റത്ത് കളിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുന്നത് അദ്ദേഹം കണ്ടു. കുട്ടിയെ എടുത്ത് വാഹനപ്പുറത്ത് കയറ്റി. കണ്ടു നിന്ന മാതാമഹി അദ്ദേഹത്തോട് ശണ്ഠകൂടി. അപ്പോൾ അതുവഴി വരാനിടയായ അബൂബക്കർ(റ) കാര്യമന്വേഷിച്ചു. അത് തന്റെ കുട്ടി ആണെന്ന് ഉമർ(റ)വും തന്റെ പേരക്കുട്ടിയാണെന്ന് ആ സ്ത്രീയും. അബൂബക്കർ(റ) പറഞ്ഞു: “അവനെ അവർക്ക് കൊടുക്കുക. മാതാവാണ് ഏറ്റവും കാരുണ്യവും സ്നേഹവും വാത്സല്യവും അലിവും മൃദുലതയുമുള്ളവർ. പുനർവിവാഹിതയാകാത്തപ്പോൾ കുട്ടിയിൽ കൂടുതൽ ബാധ്യതയുള്ളവൾ അവൾ തന്നെയാണ്'

പെണ്ണിന്റെ മാതൃത്വത്തിനുള്ള (അമ്മമനസിനുള്ള) അംഗീകാരമാണ് സന്താന പരിപാലനത്തിനുള്ള അവകാശവും ബാധ്യതയും അവൾക്കാണെന്ന ഇസ്ലാമിക കാഴ്ചപ്പാട്. ഇന്ത്യ ഉൾപ്പടെയുള്ള മിക്ക രാജ്യങ്ങളിലും നിയമപരമായി ദാമ്പത്യം വേർപ്പെടുത്തിയാൽ സ്വയം തീരുമാനം എടുക്കാനുള്ള പ്രായം എത്തുന്നതു വരെ മാതാവിനാണ് സംരക്ഷണച്ചുമതല ഉള്ളത് എന്ന കാര്യം ചേർത്തു വായിക്കുക. ആമിന വദൂദ് ഉദ്ധരിക്കുന്ന 2/223 സൂക്തം “ഒരു മാതാവും അവളുടെ ശിശുവിന്റെ പേരിൽ പീഡിപ്പിക്കപ്പെട്ടു കൂടാ” എന്ന് ശാസിക്കുന്നത് പിതാവ് സന്താന പരിപാലനത്വം ഏറ്റെടുക്കണമെന്ന അർത്ഥത്തിലല്ല. അതിന് വേണ്ട സാമ്പത്തിക ചുമതലകൾ നിർവഹിക്കണമെന്നാണ്. കാരണം, കുട്ടിയുടെ പൈതൃകം ചാർത്തപ്പെടുന്നത് പിതാവിലേക്കായാൽ അവന്റെ സുരക്ഷ ഉറപ്പുവരുത്തേണ്ടത് പിതാവിന്റെ ബാധ്യതയാണ്. അതുകൊണ്ടല്ലേ മുലകൊടുക്കുന്നതിന് ഭാര്യ വേതനം ചോദിച്ചാൽ കൊടുക്കാൻ ഭർത്താവ് കടപ്പെട്ടവരാണ് എന്ന് ഇസ്ലാമിക ശരീഅത്ത് അനുശാസിക്കുന്നത്.

മാതൃത്വത്തിന്റെ മഹത്വത്തെ ഇസ്ലാം അംഗീകരിച്ചതിന്റെ അനേകം പ്രവാചക മാതൃകകൾ ഉദ്ധരിക്കാനാവും. ഒരാൾ ഏറെ അംഗീകരിക്കുകയും ആദരിക്കുകയും അനുസരിക്കുകയും ചെയ്യേണ്ടത് മാതാവിനെയാണ് എന്നാണ് തിരുപാഠം. തന്റെ ശിഷ്യന്മാരിലൊരാൾ തിരുസന്നിധിയിൽ വന്ന് ഇപ്രകാരം ചോദിച്ചു: “അല്ലാഹുവിന്റെ ദൂത രേ, എന്റെ ഏറ്റവും മെച്ചപ്പെട്ട സഹവാസത്തിന് അർഹതയുള്ളയാൾ ആരാണ്? അവിടുന്ന് അരുൾ ചെയ്തു:
“നിന്റെ മാതാവാണ്.'' “പിന്നെ ആരാണ്?'' പ്രവാചക തിരുമേനി പ്രതിവചിച്ചു: “നിന്റെ മാതാവ്.''
അയാൾ ആവർത്തിച്ചു: “പിന്നെ ആരാണ്?' വീണ്ടും അവിടു ന്ന് അറിയിച്ചു.
“പിന്നെ ആരാണ്?'' തിരുനബി പറഞ്ഞു: “നിന്റെ പിതാവ്'” (ബുഖാരി, മുസ്ലിം ).

പുരുഷന്മാർ കുടുംബഭാരം ഏറ്റെടുത്ത് അധ്വാനിച്ച് ഉപജീവനം കണ്ടെത്തുകയും സ്ത്രീകൾ ഗൃഹഭരണം നടത്തുകയും ചെയ്യുകയെന്ന പ്രകൃതിപരമായ രീതി തന്നെയാണ് യുക്തിപരമായ മാർഗമെന്ന് ഇസ്ലാം കരുതുന്നു. ശൈശവ-ബാല്യ-കൗമാരങ്ങളിൽ സന്താന പരിപാലനം ഭാര്യ അമ്മ ചെയ്യുന്നതാണ് നല്ലതെന്ന നിലപാട് നല്ലതായി സാധാരണഗതിയിൽ വിവക്ഷിക്കുന്നതിന്റെ പശ്ചാത്തലവും ഇതുതന്നെ. ഇതിനപ്പുറം ആണെത്തുന്ന ഇടത്തൊക്കെ പെണ്ണിനും എത്തണമെന്നും പെണ്ണിനെപ്പോലെയൊക്കെ ആണും ആവണമെന്നും കരുതുന്ന അതിരുവിട്ട സ്ത്രീ പുരുഷ സമത്വവാദ(പുതിയ ലിംഗന നീതി എന്ന സങ്കൽപം) വിപരീത ഫലങ്ങളാണ് ഉണ്ടാക്കുക. അത് പെണ്ണിന്റെ വ്യക്തിത്വത്തെ കളങ്കപ്പെടുത്തുന്നു. മാതൃത്വത്തെ അവഗണിക്കുന്നു. സർവോപരി, സുഭദ്രമായ സാമൂഹിക സംവിധാനങ്ങളെ തകിടം മറിക്കുന്നു. അതിനാൽ തന്നെ ഇത്തരം നീക്കങ്ങൾക്ക് മുതിർ ന്നവരെല്ലാം കാലു പിന്നോട്ടെടുക്കുകയാണ് ചെയ്തതെന്ന് വിസ്മരിക്കരുത്. സോവിയറ്റ് റിപ്പബ്ലിക്കിന്റെ ഭരണാധികാരിയായിരുന്ന മിഖായേൽ ഗോർബച്ചേവിന്റെ വിശ്വവിഖ്യാതമായ പെരിസ്കോയിക്കയിൽ നിന്ന് വായിക്കാം:
“ഞങ്ങളുടെ വിഷമകരവും വീരോചിതവുമായ ചരിത്രത്തിന്റെ, വർഷങ്ങളിൽ അമ്മയെന്ന നിലയിലും ഗൃഹനായികയെന്ന നിലയിലും സ്വന്തം കുട്ടികളെ വിദ്യാഭ്യാസം ചെയ്യിക്കുകയെന്ന ഒഴിച്ചുകൂടാനാവാത്ത ജോലിയും സ്ത്രീകൾക്കുള്ള സ്ഥാനത്തു നിന്ന് ഉയർന്നു വരുന്ന സ്ത്രീകളുടെ പ്രത്യേകാവകാശങ്ങൾക്കും പരിഗണന നൽകുന്നതിൽ ഞങ്ങൾ പരാജയപ്പെട്ടു. ശാസ്ത്രീയ ഗവേഷണങ്ങളിൽ ഏർപ്പെടുകയും നിർമാണ സ്ഥലങ്ങളിലും ഉൽപാദനങ്ങളിലും സേവന തുറകളിലും പണിയെടുക്കുകയും സർഗാത്മക പ്രവർത്തനങ്ങളിൽ പങ്കെടുക്കുകയും ചെയ്യുന്നതിൽ സ്ത്രീകൾക്ക് വീട്ടിൽ അവരുടെ ദൈനംദിന കടമകൾ നിർവഹിക്കുന്നതിന് (വീട്ടുജോലി, കുട്ടികളെ വളർത്തൽ, നല്ല കുടുംബാന്തരീക്ഷം സൃഷ്ടിക്കൽ) മതിയായ സമയം കിട്ടാതെ വരുന്നു. ഞങ്ങളുടെ പല പ്രശ്നങ്ങൾക്കും (കുട്ടികളുടെ യും യുവജനങ്ങളുടെയും പെരുമാറ്റങ്ങളുടെ ധാർമിക മൂല്യങ്ങളിലും സംസ്കാരത്തിലും ഉത്പാദനത്തിലുമുള്ള പ്രശ്നങ്ങൾ) ഭാഗികമായ കാരണം ദുർബലമാകുന്ന കുടുംബ ബന്ധങ്ങളും കുടുംബപരമായ ഉത്തരവാദിത്തങ്ങളോടുള്ള തണുത്ത സമീപനവുമാണെന്ന് ഞങ്ങൾ കണ്ടെത്തിയിരിക്കുന്നു. എല്ലാ കാര്യത്തിലും സ്ത്രീയെ പുരുഷന് തുല്യമാക്കണമെന്ന് ഞങ്ങളുടെ ആത്മാർത്ഥവും രാഷ്ട്രീയമായി നീതീകരിക്കാത്തതുമായ ആഗ്രഹത്തിന്റെ ഫലമാണ് ഈ വിരോധാഭാസം. ഇപ്പോൾ പെരിസ്ത്രോയിക്കയുടെ പ്രകിയയിൽ ഈ കുറവ് ഞങ്ങൾ തരണം ചെയ്യാൻ തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു. സ്ത്രീകൾക്ക് സ്ത്രീകൾ എന്ന നിലക്കുള്ള അവരുടെ തനിയായ ദൗത്യത്തിലേക്ക് മടങ്ങാൻ സാധ്യമാകുന്നതിന്ന് എന്തുചെയ്യണമെന്ന പ്രശ്നത്തെപ്പറ്റി പത്രങ്ങളിലും പൊതു സംഘടനകളിലും തൊഴിൽ സ്ഥലത്തും വീട്ടിലും ഇപ്പോൾ ചൂടുപിടിച്ച വാദപ്രതിവാദങ്ങൾ നടക്കുന്നത് അതിനാലാണ്. '

തീർച്ചയായും ഇസ്ലാം സ്ത്രീ വിരുദ്ധമാണെന്നും ലിംഗസമത്വവും ലിംഗനീതിയും പുലർന്നാലല്ലാതെ സ്ത്രീ ജനങ്ങൾ രക്ഷപ്പെടുകയില്ലെന്നും വിചാരിക്കുന്നവർ വായിച്ചിരിക്കേണ്ടതാണ് ഇത്തരം പരശ്ശതം കുറിപ്പുകൾ.

സാക്ഷിത്വത്തിലും വിവേചനം?!

“ഇസ്ലാമിലെ പെണ്ണുങ്ങളെ പറ്റിയുള്ള ചർച്ചകളിൽ ചർവിത ചർവണം ചെയ്യപ്പെട്ടിട്ടുള്ളതാണ് അവരുടെ സാക്ഷിത്വാവകാശത്തിൽ വിവേചനം ഉണ്ടെന്ന ആരോപണം. പെണ്ണിന് നൽകുന്നതിന്റെ ഇരട്ടി "നിലയും വിലയും' ആണിന് നൽകാൻ മാത്രം പുരുഷ പക്ഷപാതിത്വമാണ് ഇസ്ലാമിൽ നിലനിൽക്കുന്നതെന്നാണ് വി മർശനം. കടമിടപാട് നടത്തുമ്പോൾ അത് രേഖാമൂലമായിരിക്കണം എന്ന് നിഷ്കർശിക്കുന്ന സൂക്തത്തെ പറ്റിയാണ് ചർച്ച: “കടമിടപാട് നടത്തുമ്പോൾ നിങ്ങളുടെ കൂട്ടത്തിലുള്ള ആണുങ്ങളിൽ നിന്ന് രണ്ടു പേരെ അതിന് സാക്ഷികളാക്കണം. രണ്ടാണുങ്ങളില്ലെങ്കിൽ സാക്ഷികളാകാൻ യോഗ്യരെന്ന് നിങ്ങൾ കാണുന്നവരിൽ നിന്ന് ഒരാണും രണ്ട് പെണ്ണുങ്ങളുമാവാം; ഒരുവൾക്ക് പിശകു പറ്റുമ്പോൾ ഓർമിപ്പിക്കാൻ വേണ്ടിയാണ് വേറൊരുവൾ...'(ഖുർ ആൻ, 2/282). “ഈ സൂക്തത്തിലെ നിർദേശം ഒരു പ്രത്യേക ചുറ്റുപാടു മുൻനിർത്തി കൊണ്ടുള്ളതാകയാൽ കാലാന്തരത്തിൽ അപ്രസക്തമാകുന്നു” എന്നാണ് ആമിനാ വദൂദ് രേഖപ്പെടുത്തി യിരിക്കുന്നത് (ഖുർആൻ ഒരു പെൺവായന 180-181). ഫസലുറഹ്മാന്റെ Major Themes of the Qur'an എന്ന ഗ്രന്ഥത്തിലെ വരികളെ (പേജ്: 49) ഉപയോഗപ്പെടുത്തി ഗ്രന്ഥകാരി നിർദേശിക്കുന്ന പരിഹാരം “കാലാന്തരത്തിൽ അപ്രസക്തമായിത്തീർന്ന' ഖുർആനിക ശാസന ഒഴിവാക്കി 1:1 എന്ന അനുപാതം സ്വീകരിക്കുവാനാണ്. “പൊതുസമൂഹം ഉയർത്തുന്ന വിമർശനം ഇസ്ലാമിസ്റ്റുകളെ എന്തുമാത്രം പ്രതിരോധത്തിലും അപകർഷതാബോധത്തിലും ആഴ്ത്തിയിരിക്കുന്നു എന്നതിന്റെ കൂടി നിദർശനമാണീ വരികൾ.
ഒരാണിനെപ്പോലെ പണമിടപാടുകളുടെ കാര്യം കൃത്യമായി ഓർത്തുവെക്കാൻ ഒരു പെണ്ണിന് കഴിയുമായിരുന്നില്ല. അതു കൊണ്ടാണല്ലോ ഓർമിപ്പിക്കാൻ വേറൊരുത്തി. എന്നാൽ അത്തരം ഏർപ്പാടുകളിൽ പെണ്ണുങ്ങൾ ഇടം നേടിക്കഴിഞ്ഞാൽ അതിൽ തെറ്റില്ലെന്ന് മാത്രമല്ല, സമൂഹത്തിൽ അത്തരം പരിചയം കൊണ്ട് ഗുണമുണ്ടാവുകയും ചെയ്യും. ഒരാണിന് പകരം ഒരു പെണ്ണുമതി സാക്ഷിനിൽക്കാൻ' (ഉദ്ധരണം: ഖുർആൻ ഒരു പെൺവായന, പേജ്181).

ഇസ്ലാമിലെ നീതിന്യായ വ്യവസ്ഥകളെ സംബന്ധിച്ച് ഉപരിപ്ലവമായ അറിവിനെ മാത്രം ആധാരമാക്കുന്നവരാണ് യഥാർത്ഥത്തിൽ ഇത്തരം വിഷയങ്ങളെ എന്നും പ്രശ്നവൽക്കരിക്കുന്നത്.

“സാക്ഷിനിയമ'മനുസരിച്ച് മൊഴി നൽകാവുന്ന കാര്യങ്ങൾ, സാഹചര്യങ്ങൾ, സ്വീകാര്യതയുടെ മാനദണ്ഡങ്ങൾ എന്നിവ വ്യത്യാസപ്പെടുന്നതിനനുസരിച്ച് സാക്ഷിത്വത്തിനുള്ള അവകാശിമൊഴികളുടെ എണ്ണവും ലിംഗഭേദവും വ്യത്യസ്തമായിരിക്കും. പരിഗണനയിലുള്ള പ്രശ്നത്തിന്റെ സ്വഭാവവും അതുമായി സാക്ഷി ബന്ധപ്പെടാവുന്ന സാഹചര്യങ്ങളും വിലയിരുത്തിയാണ് ഈ എണ്ണവും ലിംഗഭേദവും നിർണയിക്കപ്പെട്ടിട്ടുള്ളത്. എന്നാൽ "പതിനാലു നൂറ്റാണ്ടായി ഇസ്ലാം ഒരു പുരുഷ മേധാവിത്വ സ്പഷ്ടീകരണമാണ് എന്ന് സ്ഥാപിച്ചുകൊണ്ടിരുന്ന പരമ്പരാഗത ഖുർആൻ വ്യാഖ്യാനങ്ങളെ തിരസ്കരിച്ച് ഖുർആൻ വിഭാവനം ചെയ്യുന്ന സ്ത്രീ സാന്നിധ്യത്തെ മറ നീക്കി പുറത്തുകൊണ്ടുവരുന്ന" ആമി നാ വദൂദിന്റെ Quran and Women പോലെയുള്ള ഇസ്ലാം വായനകൾ ഇമ്മാതിരി സുതരാം ലളിതമായ അടിസ്ഥാനങ്ങളെപ്പോലും വിലയിരുത്താതെ ഓറിയന്റൽ വിമർശനങ്ങളുടെ കേട്ടെഴുത്താണ് നിർവഹിക്കുന്നത് എന്ന് പറയേണ്ടി വരുന്നതിൽ സഹതാപമുണ്ട്.

എന്തിനാണ് ഒരു പുരുഷന്റെ പകരം രണ്ട് സ്ത്രീകൾ വേണമെന്ന് ഖുർആനിക സൂക്തം നിർദേശിച്ചത് എന്നതിന് ആമിനാ വദൂദ് കണ്ടെത്തിയ ഉത്തരം രസകരമാണ്: “ആണുങ്ങളായ സാക്ഷികളിൽ ഒരാൾക്കു തെറ്റുപറ്റുകയോ പ്രലോഭിതനായി അയാൾ കള്ളസാക്ഷ്യം പറയാൻ തുടങ്ങുകയോ ചെയ്താൽ മറ്റേയാൾ ഇടപാടിന് സത്യസന്ധമായി പിന്തുണ നൽകും. എന്നാൽ മറ്റേ സാക്ഷി ഒരു പെണ്ണായാൽ ഒരു കുഴപ്പമുണ്ടായിരുന്നു. അന്നത്തെ സമൂഹത്തിൽ ഒരു പെണ്ണിനെക്കൊണ്ട് ബലാത്കാരമായി അസത്യം പറയിക്കാൻ ഒരാണിന് എളുപ്പത്തിൽ കഴിയുമായിരുന്നു. ഒരാണും രണ്ടു പെണ്ണുങ്ങളുമാണ് സാക്ഷികളായി ഉള്ളതെങ്കിൽ കള്ളസാക്ഷ്യത്തിനുള്ള സാധ്യത കുറയും' (പേജ് 181).

“കൃത്യമായി ഓർത്തുവെക്കാൻ കഴിയുമായിരുന്നില്ല' എന്നതല്ല, ക ള്ളസാക്ഷ്യത്തിനു സാധ്യതയുണ്ട് എന്നതാണ് കാരണം! സൂക്ത ത്തിൽ “അൻ തളില്ല ഇഹ്ലാഹുമാ' എന്ന ഖണ്ഡത്തിന്റെ പെൺവായനയാണ് ബലാത്കാരമായി അസത്യം പറയിക്കുക എന്നു വിവക്ഷിക്കാൻ വദൂദിനെ പ്രേരിപ്പിക്കുന്നത്. “ളല്ല'യുടെ അർത്ഥം ഗ്രഹിക്കാത്തതുകൊണ്ടാണിത്. മറവി സംഭവിക്കുക, വഴിയറിയാതിരിക്കുക എന്നെല്ലാമാണ് ളല്ലക്ക് വ്യാഖ്യാനം കൽപ്പിക്കേണ്ടത് (തഫ്സീറുൽ കബീർ 7/100). യഥാക്രമം അന്നഹ്ൽ, 87, അള്ളുഹാ 7 സൂക്തങ്ങളിൽ ഈയർത്ഥത്തിൽ ഉപയോഗിച്ചിരിക്കുന്നത് ഉദാഹരണമാണ്. എങ്കിൽ എന്തുകൊണ്ടാണ് ഒരു പുരുഷന് പകരം രണ്ട് സ്ത്രീ?!

ഓരോയിടപാടിന്റെയും പ്രശ്നത്തിന്റെയും പ്രകൃതവും അതുമായി സംബന്ധിക്കുന്ന വ്യക്തികളുടെ സാഹചര്യവും പരിഗണിച്ചുകൊണ്ടാണ് ഖുർആൻ നിയമനിർദേശകം ചെയ്തതെന്ന് നടേ സൂചിപ്പിച്ചല്ലോ. ചിലതിൽ പുരുഷന്മാരുടെ മാത്രം, മറ്റു ചിലതിൽ സ്ത്രീകളുടെ മാത്രം സാക്ഷിമൊഴി സ്വീകരിക്കപ്പെടുന്നു. ഇനിയും ചിലതിൽ സാക്ഷിത്വാവകാശം സ്ത്രീക്കും പുരുഷനും അവരുടെ പങ്കാളിത്തത്തിന്റെ അനുപാതത്തിനനുസരിച്ച് വകവെച്ചു കൊടുത്തിട്ടുണ്ട്. അത്തരത്തിലുള്ള ഒന്നാണ് ഉപര്യുക്ത സൂക്തം സംസാരിക്കുന്ന ഇടപാട്. ഇവിടെ ശ്രദ്ധേയമായ ഒരു കാര്യം സംസ്കാരികമായ ഇടങ്ങളിൽ പെണ്ണിന്റെ ധർമവും അവകാശവും അടയാളപ്പെടുത്തുന്നതിൽ അങ്ങേയറ്റത്തെ പെൺവാദത്തെയും അതിരുവിട്ട പെൺവിവേചനത്തെയും ഇസ്ലാം നിരാകരിക്കുന്നു. പ്രത്യുത മധ്യമ നിലപാടിലൂടെ അവരുടെ പങ്കാളിത്തവും അവകാശങ്ങളും ഉറപ്പുവരുത്തുകയും ചെയ്യുന്നു.
സ്ത്രീകളുടെ പ്രധാന ഉത്തരവാദിത്വത്തെ പറ്റിയുള്ള ഇസ്ലാമിന്റെ മൗലികവീക്ഷണം നേരത്തെ വിവരിച്ചിട്ടുണ്ട്. ഗൃഹഭരണമാണ് അവളുടെ മുഖ്യ ചുമതല; സന്താന പരിപാലനം അവളുടെ ധാർമികാവകാശവും. “സ്ത്രീ അവളുടെ ഗൃഹത്തിലെ ഭരണാധിപയാണ്. തന്റെ അധീനതയിലുള്ളവയെ പ്രതി അന്ത്യനാളിൽ ചോദ്യം ചെയ്യപ്പെടും''(ബുഖാരി, മുസ്ലിം ) എന്ന് തിരുദൂതർ അധ്യയനം ചെയ്തിട്ടുണ്ടല്ലോ.

പൂർവകാലത്തെയും ഇപ്പോഴത്തെയും പല പ്രത്യയശാസ്ത്രങ്ങളും വിഭാവനം ചെയ്യുന്ന പെണ്ണനുഭവങ്ങളിൽ നിന്ന് ഭിന്നമാണ് ഇസ്ലാമിലെ സ്ത്രീക്ക് കിട്ടിയ ഈ സ്വാതന്ത്യം. വ്യവഹാരജ്ഞാനമില്ലാത്തവരും അടിച്ചമർത്തപ്പെട്ടവരും പുരുഷന്റെ ഇംഗിതത്തിന് വഴങ്ങാൻ മാത്രം നിർബന്ധിതരുമായിരുന്ന പതിതാവസ്ഥയെ ഇസ്ലാം മാറ്റിമറിച്ചു. അവളെ ചൂഷണം ചെയ്യുന്നതിനല്ല, പകരം സംരക്ഷണച്ചുമതല നിർവഹി ക്കാനാണ് പുരുഷൻ കൽപിക്കപ്പെട്ടത്.

സ്ത്രീകളുടെ രക്ഷാകർതൃസ്ഥാനമാണ് (ഖിവാം) ഇസ്ലാം പുരുഷനെ ഏല്പിച്ചിട്ടുള്ളത്. സാമ്പത്തികവും രാഷ്ട്രീയവും ഭരണപരവുമായ ഇടങ്ങളിൽ മൗലികോത്തരവാദിത്വം ആണിനാണ്. അവന്റേതായ മേഖലകളിൽ ഒരു നിലക്കും ഒഴിച്ചുകൂടാനാവാത്ത അത്യാവശ്യ സാഹചര്യങ്ങളിലല്ലാതെ സ്ത്രീ സാന്നിധ്യം ഇസ്ലാം അനുവദിക്കുന്നില്ല. തഥൈവ, ആണുങ്ങൾ പരസ്പരമുള്ള ഇടപാടുകളിലോ, അവർ മാത്രം വ്യവഹരിക്കുന്ന ഇടങ്ങളിലേ പെണ്ണുങ്ങൾ സാക്ഷികളായി ഉണ്ടാവുക സ്വാഭാവികമല്ല. അഥവാ അവർ സാക്ഷികളാണെന്നു തന്നെ വെക്കുക; കർക്കശമായ അച്ചടക്കം പാലിക്കാൻ ശാസിക്കപ്പെട്ടവരാണല്ലോ. അന്യരാണെങ്കിൽ സ്ത്രീക്ക് പുരുഷനെയോ പുരുഷന് സ്ത്രീയെയോ പരസ്പരം കണ്ടു കൂടാ. ഇടപഴകിക്കൂടാ. കൂടിക്കലർന്നുകൂടാ. ഇത്തരം സന്ദർഭങ്ങളിൽ ഇടപാടുകളിൽ ബന്ധപ്പെട്ട വ്യക്തികളെ വേണ്ട വിധത്തിൽ ഗ്രഹിക്കുന്നതിനും മറ്റും സ്വാഭാവികമായ പ്രതിബന്ധങ്ങൾ ഉണ്ടായേക്കും. അതിനുപുറമേ, അപൂർവം അപവാദങ്ങളെ ഒഴിച്ചു നിർത്തിയാൽ സ്ത്രീ സഹജമായ ധൈഷണിക പിന്നാക്കം ഇടപാടുകളിലെ സങ്കീർണമായ നൂലാമാലകൾ ശരിയായി ഓർത്തുവെക്കുന്നതിന് വിഘാതമായിടും. ഇമ്മാതിരി കാരണങ്ങൾ കൊണ്ടാണ് സാമ്പത്തികമായ ക്രയവിക്രയങ്ങളിൽ ഒരു പുരുഷ സാക്ഷ്യത്തിന് പകരം രണ്ട് സ്ത്രീ വേണമെന്ന നിലപാട് ഇസ്ലാം സ്വീകരിച്ചത്. രണ്ടുപേർക്കും ഒരുപോലെ മറവിയോ അബദ്ധമോ പിണയാനുള്ള സാധ്യത വിരളമാണ്. ആനുഷംഗികമായി ഓർത്തുവെക്കുക, പുരുഷന്മാരുടെ പങ്കാളിത്തമുള്ള ഇടപാടുകളിലാണിത്. പൂർണമായും സ്ത്രീകൾ സാക്ഷികളായ ഇടപാടുകളിലും സന്ദർഭങ്ങളിലും പുരുഷന്മാർ സാക്ഷികളായി ഉണ്ടാവണമെന്ന നിഷ്കർശത തന്നെയില്ല. പെൺ വിവേചനമല്ല; നീതിനിർവഹണം ഉറപ്പുവരുത്തുക എന്നതാണ് ഇക്കാര്യത്തിൽ ഇസ്ലാം കൈകൊണ്ട നിലപാട്.

സാംസ്കാരികവും സാമൂഹികവും സാമ്പത്തികവും രാഷ്ടീയവും തുടങ്ങി ഓരോയിടത്തും മതത്തിന്റെ നിയമവഴിയും ധാർമിക പാഠങ്ങളും എന്തെല്ലാമായിരിക്കണം, ഏതെല്ലാമായിരിക്കണം എന്ന് പ്രാമാണിക നിർദേശം ചെയ്യുന്ന തിരുഹദീസുകളെ സാക്ഷ്യപ്പെടുത്തുന്നതിൽ പോലും സ്ത്രീകളുടെ സാക്ഷ്യം പുരുഷന്റേതിന് തുല്യമായി സ്വീകരിക്കപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്. ഏറ്റവും അടിസ്ഥാനപരമായി അംഗീകരിക്കുന്ന ഹദീസു ഗ്രന്ഥങ്ങളിൽ പോലും പ്രമുഖരായ പല സ്വഹാബികളുടെ നിവേദനങ്ങളെക്കാളും സ്വഹാബീ വനിതകളുടെ സാക്ഷ്യപ്പെടുത്തലുകൾ ആണ് ഉള്ളതെന്ന് നമ്മൾ മറക്കരുത്. ലിംഗഭേദത്തെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ള വിവേചനങ്ങൾ ഉണ്ടായിരുന്നുവെങ്കിൽ ഇതുണ്ടാകുമായിരുന്നില്ലല്ലോ.